Marilyn Manson - The High End of Low Recensie op Podiuminfo

2009-05-25 Een kleine tien jaar terug was Marilyn Manson nog volksvijand nummer één. Antichrist. Als er even geen gespreksonderwerp beschikbaar was, kon men altijd nog over de taferelen van Brian Warner alias Marilyn Manson en zijn band praten. Heeft hij echt twee ribben weg laten halen om zichzelf te kunnen pijpen? Verzamelt hij echt op het obsessieve af spullen die in verband staan met Adolf Hitler? Zijn het zijn nummers die de jeugd zo aanzetten tot geweld? Alle problemen die speelden in de samenleving leken bij elkaar te komen in één persoon/band. Marilyn Manson. Shockerend, onbezonnen, maar vooral confronterend.

Maar nu leven we in een tijdperk waar shockeren haast onmogelijk lijkt. Alhoewel Manson door een redelijk deel van de samenleving met argusogen bekeken wordt, moet er wel iets heel geks gebeuren wil hij weer het gesprek van de dag worden. Dat vreemde bandje, dat zichzelf voorheen on stage verwonde, kennen we nu. Van teksten als "Everyone will come to my funeral to make sure I stay dead" of "I want to kill you like they do in the movies" zullen weinig mensen wakker liggen.

Met The High End of Low, alweer de zevende plaat, bewijst Marilyn Manson dat de band het shockeren ook helemaal niet meer zo nodig heeft. Sterker nog, de eerste single 'Arma-godd**n-motherf**kin-geddon' klinkt zelfs nogal mainstream. Zij het dat er vanwege de ietwat grove tekst waarschijnlijk geen airplay inzit. Opener 'Devour' lijkt stiekem wel een ballad. Alhoewel het toch een beetje vreemd blijft klinken; antichrist Manson die "And I love you" meerdere malen herhaalt in het refrein. Maar of het alleen maar romantiek is valt te betwijfelen. Devour is ten slotte ook een film die een verhaal vol moord en zelfpijniging beschrijft.

Marilyn Manson lijkt met dit album nog meer afstand te nemen van metal. Soms lijkt het wel of er vleugjes indie-rock in de plaat verstopt zitten. Gelukkig wordt dat vrijwel elke keer meteen overstemd door een flinke dosis industrial, het genre waar de band zich op The High End of Low af en toe meester van maakt. Het zijn dan ook de wat tragere nummers die het meeste indruk maken. 'I Want To Kill You Like They Do In The Movies' bijvoorbeeld. Met een tekst die misschien vrij aanstootgevend is af en toe ("I want to fuck you like a foreign film"), maar muzikaal gezien past het allemaal precies.

Ondanks de evolutie die Marilyn Manson doormaakt -dat hoeft natuurlijk niet slecht te zijn- levert de band met The High End Of Low een prima plaat af. Het zal de diehard fans misschien tegen het hoofd stoten, de afname van metal, maar eigenlijk valt er niets op deze keuze af te dingen. Het album past bij de band. Ja, het scherpe randje is er hier en daar van af. Daar staat wel een afgewogen keuze die de band maakt tegenover. Marilyn Manson maakt bijna "gewoon" muziek. Op een paar missers na -Warner moet niet te veel gaan "zingen"- is het album zeer goed te pruimen. Sterker nog, The High End Of Low is het beste uitgebrachte materiaal van Marilyn Manson sinds Holy Wood.

Eerdere recensies van Marilyn Manson:
- 14-06-2007: Eat Me, Drink Me.

Recensent:Harm Groustra Artiest:Marilyn Manson Label:Interscope / Universal