Noisettes - Wild Young Hearts Recensie op Podiuminfo

2009-05-31 Het wil maar niet lukken met Noisettes. Een charismatisch indie bandje uit Londen, met dito zangeres. Nadat eerst debuutalbum What's The Time Mr. Wolf? een paar jaar na dato maar eens opnieuw uitgebracht werd in 2007 bleef het succes nog steeds uit. Het ietwat rauwe geluid van de band met als blikvanger donkere zangeres Shingai Soniwa bleef onbegrepen. Nu zijn ze terug, maar hebben ze het over een andere boeg gegooid. Niks rauw randje, Wild Young Hearts is gemaakt voor het grote publiek. Noisettes wil de hitlijsten in.

Voor de fan is het even wennen. Het gitaarwerk is gereduceerd tot minimaal en de muzikale ondersteuning moet het vooral hebben van makkelijke deuntjes; hitlijstmateriaal dus. Single 'Don't Upset The Rhytm' is hier een perfect voorbeeld van. Hapklare popmuziek. "Go baby go / Don't upset the rhytm". Lekker zomers, lekker simpel. Noisettes schudt het wat meer rockende verleden makkelijk van zich af. Commercie lijkt nu het belangrijkste doel.

Nummers als 'Never Forget You' zijn helemaal even wennen. Is dat soul? Horen wij hier Duffy? Met een donkere zangeres lijkt soul een logische uitstapje, maar het past de band niet helemaal. Het stoere van Noisettes in de begindagen was de uitdagende, soms schreeuwende stem van Shingai. Die komt niet goed over bij langzame nummers. We zien liever de slechte kant van Shingai, waarin ze helemaal opgaat in de muziek en zingt met emotie.

Zo'n cd vol met vrolijke popliedjes en zo makkelijk mogelijke muziek smaakt toch een beetje bitter. Noisettes is met Wild Young Hearts duidelijk op geld uit. Het grote geld, hitlijstenwerk, grote zaal Paradiso werk. En daarna Heineken Music Hall werk. Kun je ze dat kwalijk nemen? Ja en nee. Het resultaat is een gelikte plaat, met hier en daar een uitschieter. Helaas straalt de cd geen greintje emotie uit. Voor een band die zijn principes zo verloochent is het de vraag of ze het ooit wel gemeend hebben.

Al met al is Wild Young Hearts gerust geen slechte plaat. Sterker nog: het kan nog wel eens die langverwachte doorbraak betekenen voor de Londense band. Maar voor de fan en liefhebber van het genre is de nieuwe plaat een teloorgang. Niets doet meer pijn dan klasse indierock bandjes voor het grote geld zien gaan. Ondergetekende wenst Noisettes dan ook veel succes en plezier, maar scheidt er zelf mee uit.

Eerdere recensies van The Noisettes:
- 30-05-2007: What's the Time, Mr. Wolf?.

Recensent:Harm Groustra Artiest:Noisettes Label:Mercury Records