Hoewel Blur vorig jaar heeft aangekondigd om weer op tournee te gaan, inclusief Coxon als gitarist, blijft hij trouw soloalbums uitbrengen. Gelukkig maar. Want er zullen genoeg muziekliefhebbers zijn die niet blij zijn als hij daarmee stopt. Maar het lukt Coxon maar niet om een groot publiek te bereiken met zijn albums. In Nederland halen ze zelden tot nooit de hitlijsten. En eigenlijk is dat ook niet zo heel vreemd. Want hoewel de nummers heel sterk zijn hoor je ook gelijk dat het geen hitlijsten muziek is. Daarvoor doet Coxon toch teveel zijn eigen ding. En dat is maar goed ook.
The Spinning Top is wederom een album waarop hij laat horen dat het niet alleen maar Britpop is dat hem raakt. Het gaat van het folk en bluesachtig prachtige nummer ‘Sorrow’s Army’ naar het acht minuten durende opus ‘In The Morning’ Maar eigenlijk doet de muziek op dit album nog het meeste denken aan Simon & Garfunkel. En dat klinkt misschien raar maar wanneer je nummers als ‘Look Into The Light’, ‘Perfect Love’ en ‘Brave The Storm’ hoort wordt het moeilijk om die vergelijking te ontkennen. Wat dit album nog meer kenmerkt is dat er nauwelijks een elektrische gitaar te horen is. Het instrument waarmee hij in zijn andere band zo goed mee uit de weg kan. The Spinning Top is bijna geheel akoestisch. Een enkele keer laat hij zich even gaan zoals op ‘If You Want Me’.
Coxon heeft weer een mooie plaat afgeleverd. Dit jaar weer op tournee met zijn oude vrienden van Blur en dan maar weer afwachten wat hij gaat doen. Er zal vast en zeker nog veel moois van deze man verschijnen.
The Aggrolites - IVHet lukt The Aggrolites al een aardige tijd om heerlijke zomerse reggae...
So What - Tiptoes Was So What vroeger nog een nummer van Coltrane & Davis of Metallica,...