2009-06-27
Het uit Atlanta afkomstige Steadlür wordt in het persbericht geroemd als de nieuwste rock sensatie van Amerika. Dit soort teksten doen de sceptici onder ons de schouders ophalen en denken: eerst horen, dan geloven. Ook bij Steadlür blijkt de aankondiging nogal overdreven, maar daarover later meer.De band is vernoemd naar de achternaam van de oprichters en broers; Philip (zang) en Dallas (drums). De andere twee leden hebben uit solidariteit dezelfde achternaam aangenomen om aan te tonen dat de vier een hechte band vormen. De heren maken glamrock in de traditie van bands als Mötley Crüe, Cinderella en Poison, wat natuurlijk een stijl is die het in de Verenigde Staten altijd lekker doet. Op het debuut Steadlür komen in een ruim half uurtje twaalf songs langs die helemaal in het straatje van de gemiddelde Amerikaanse rockliefhebber passen. Je ziet het al voor je: zon, strand, cabrio’s, mooie meiden en de muziek van Steadlür als passende soundtrack.
De muziek klinkt modern en stevig, waarbij ook het gitaarwerk in sommige nummers redelijk inventief klinkt. Zeker de snellere nummers als ‘Poison’, en ‘Bumpin’ klinken gewoon erg goed en geven je een zonnig humeur. Het langzamere ‘My Mom Hates Me’ is een klagerig zeiknummer over een teenager die wat huiselijke probleempjes kent. Zo staan er nog wel een paar nummers op die er om vragen de skip toets te gebruiken. Vooral de semiballad ‘Angel’ en het afsluitende ’Change’ zijn draken van nummers. Gelukkig zijn er behalve de eerder genoemde snelle nummers nog wel een paar sterke songs te noemen: ‘Suffocate’ en ‘Barely Breathing’ zijn doordachte nummers die zo op een willekeurig Skid Row album hadden kunnen staan. Ook ‘Time’ is het aanhoren waard, hierbij klinkt Philip een beetje als Mike Tramp van White Lion.
Tekstueel is het allemaal niet hoogdravend, maar dat kun je verwachten bij dit soort muziek. Vergeet de teksten en luister lekker naar de betere nummers is het advies. Steadlür is typisch een band die in Amerika wel eens heel groot kan worden, maar in Europa waarschijnlijk weinig tot niets zal doen. Hier zijn wij veel te nuchter voor.
Oi Va Voi - Travelling She Face of the GlobeHet Londense Oi Va Voi heeft haar vierde album klaar. Travelling The Face...
IQ - Frequency Er zijn zat bands die al jaren aan het werk zijn, maar waar je nog nooit iets...