De plaat opent met een stevige rock’n roll solo. In ‘We Called It America’ laat Fat Mike doorschemeren wat hij van Amerika vindt. Zoals we van de band gewend zijn rammen ze stevig door. Het tempo gaat in ‘The Quitter’ dan ook omhoog en het nummer duurt nog geen twee minuten. ‘My Orphan Year’ gaat ook als een razende, maar behelst een erg persoonlijke tekst van Fat Mike over het verliezen van zijn ouders.
Er zijn ook volop songs aanwezig met de vrolijke ongedwongen teksten en meer de hoempapa sound. ‘First Call’ rockt aardig door, ‘Creeping Out Sarah’ is wat rustiger en verteld onzinnig doch vermakelijk verhaal. Het nummer ‘Bruce, Eddie and Paul’ is de hardste track van de plaat en heeft daarbij ook nog eens de meest flauwe tekst van de plaat. Iron Maiden fans opgepast!
Zoals NOFX op oudere platen wel vaker liet horen, is de band ook niet vies van een potje reggae en ska. De laatste jaren is hier wat minder plaats voor en op Coaster is alleen in ‘Best God in Show’ wat ruimte voor Jamaicaanse ritmes en riffjes. De blazers komen in ‘I Am an Alcoholic’ nog nadrukkelijk aan bod, maar dan in een jazzy sfeertje. Coole track!
De heren van NOFX brengen al jaren geen relevante, vernieuwende of verassende platen uit en daarop is Coaster geen uitzondering. Bij de liefhebber, die de plaat blind kan aanschaffen, zal de plaat in de kast verdwijnen en het zonlicht vrijwel nooit meer zien. Simpelweg omdat je de oude klassiekers sneller uit de kast trekt. Voor nieuwkomers in het genre is het een prima plaat om met NOFX in aanraking te komen en dan uiteindelijk op zoek te gaan naar het ouder werk.
Eerdere recensies van NOFX:
- 17-12-2007: They've Actually Gotten Worse Live!
Hot Club of Cowtown - Wishful ThinkingHet Amerikaanse trio Elena James, Whit Smith en Jake Erwin ( Hot Club of...
Lais & Lenski - Laïs Lenski Een kleine twee jaar geleden brak Laïs met het album The Ladies’ Second...