2009-06-28
De 1999 opgerichte band The Butterfly Effect debuteert in 2001 met een titelloze EP. In 2003 verschijnt het eerste album, Begins Here, dat het in thuisland Australië tot de 23e plaats van de albumlijst schopt. In 2006 brengt The Butterfly Effect het tweede album uit, getiteld Imago. Op deze plaat laat de band een minder hard en duidelijk progressiever geluid horen dan op het debuut. Deze lijn wordt doorgetrokken op Final Conversation Of Kings, het derde album, dat in september al in Australië is verschenen en binnenkort ook in Nederland zal worden uitgebracht. Deze nieuwe plaat is nog wat rustiger en gaat nog meer richting progrock.
Final Conversation Of Kings opent met het zeven minuten durende ‘Worlds On Fire’ en hierin laten de vier Australiërs meteen horen waar ze met dit nieuwe album naartoe willen. Het nummer begint vrij rustig en bouwt dan mooi op naar vrij stevig om opeens bijna helemaal stil te vallen in een zeer rustige passage met wat blazers. Het eind van het nummer is dan vervolgens weer behoorlijk stevig. Opvallend is de voor het genre vrij rauwe zang van Clint Boge die ongetwijfeld te maken heeft met het (hard)rock verleden van de band.
In het stevige nummer ‘Room Without A View’ is Boges zang vrij intens en dit geeft het nummer net iets extra’s. In het vrij kale en wat minder harde ‘Final Conversation’ zing hij wat hoger, net als in het vrij rustige ‘The Way’. In het laatstgenoemde nummer is de hoofdrol overigens weggelegd voor een mooi baslijntje.
Het mooiste nummer op Final Conversation Of Kings is ‘Window And The Watcher’. Deze track begint rustig, met alleen zang, maar na één regel hakt de hoekige riff van gitarist Kurt Goedhart er hard in. De zang van Boge is in dit nummer mooi afgewisseld tussen rauw en wat gladder. Het zesde nummer op het album heet ‘…And The Promise Of The Truth’ en dit begint rustig, maar wordt mooi opgebouwd om behoorlijk harder te eindigen.
Vanaf track nummer zeven gaat het niveau van Final Conversation Of Kings helaas een beetje naar beneden. ‘In These Hands’, ‘7 Days’, ‘Rain’ en afsluiter ‘Sum Of 1’ zijn niet slecht, maar wel wat minder dan de nummers aan het begin van het album. Zo heeft ‘7 Days’ wel vrij intense refreinen, maar het nummer is gewoon net iets te glad. Dankzij de sterke eerste helft krijgt Final Conversation Of Kings echter toch een ruime voldoende.
Sonny Landreth - Levee TownIn 2000 bracht het Amerikaanse label Sugar Hill Records voor het eerst de cd...
Riverside (PL) - Anno Domini High Definition Heel ongemerkt is het Poolse Riverside een grote naam geworden in het...