RECENSIE: Madder Mortem - Eight Ways

Madder Mortem – Eight
recensie cijfer 2009-06-27 Wanneer je het over een metalband met zangeres hebt, denkt waarschijnlijk negentig procent van de mensen aan weer een doorsnee gothic act. Het Noorse Madder Mortem is echter behoorlijk afwijkend van de standaard gothic metal. De band bestaat al sinds 1993 en bracht in 2001 na een wat aarzelend debuut het geweldige All Flesh Is Grass uit. De kritieken waren lovend en Madder Mortem leek een gouden toekomst in het verschiet te liggen. Hoewel de opvolgers allemaal van constante kwaliteit waren kwam de echte doorbraak nooit. Hopelijk gaat het met dit vijfde album Eight Ways eindelijk lukken.

Grootste attractie is de fabelachtige stem van Agnete Kirkevaag die soms heel verleidelijk kan zingen, als een baby kan kirren en nog in dezelfde minuut met een enorme emotie kan schreeuwen. Verwacht dus vooral geen zoetgevooisd elfje, maar wees bedacht op de kracht van Agnete. De muziek van de Noren volgt de zangeres op een zelfde manier, rustige jazzy gitaarstukjes worden afgewisseld met gitaarexplosies. Nergens klinken de onverwachte overgangen geforceerd, maar ze houden je wel goed bij de les.

De eerste twee nummers ‘Formaldehyde’ en ‘The Little Things’ zijn bijzonder sterk en hebben nog vrij veel rustpuntjes. In ‘A Different Kind Of Hell’ schreeuwt Kirkevaag zich het hele nummer de longen uit het lijf, begeleid door blackmetal achtig gitaarwerk. Daar tegenover staan songs als ‘Get That Monster Out Of Here’ waarin Kirkevaag als Grace Slick klinkt en het meest toegankelijke nummer ‘Armour’, wat nog redelijk volgens de traditionele lijnen loopt en enigszins aan het Nederlandse Autumn doet denken. Het snelle ‘Life, Lust & Liberty’ is een nummer dat zich direct in je hersens nestelt en uitnodigt om als een waanzinnige door je kamer te stuiteren totdat het rustige intermezzo je weer even bij zinnen brengt. Zo is over elk nummer wel wat te vertellen en is bijna elke song een geval apart, terwijl het album toch als één geheel klinkt.

Eight Ways is een bijzonder sterk en afwisselend album dat ook dit keer te extreem zal klinken voor de meeste gothic oortjes, waardoor Madder Mortem ondanks alle goede recensies wederom een gewaardeerde rol op de achtergrond ten deel zal vallen. Jammer, want dit soort muziek toont aan hoe intelligent metal kan klinken. Op Madder Mortem kan gerust het etiket vernieuwend worden geplakt. Een geweldig album van een geweldige band voor avontuurlijke mensen.
Recensent:Jan Didden Artiest:Madder Mortem Label:Peaceville / Suburban
Eligh & Jo Wilkinson – On Sacred ground: Mother and Son

Eligh and Jo Wilkinson - On Sacred Ground, Mother and Son Eligh Wilkinson is lid van het Californische collectief Living Legends ....

Fink – Sort Of Revolution

Fink - Sort of Revolution In 2006 zette Fin Greenall, a.k.a. Fink , zichzelf goed op de kaart met zijn...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT