2009-06-19
Wist je dat livemuziek erg belangrijk was voor de nazi's destijds? Dat ze een kruistocht tegen jazzconcerten voerden in de jaren dertig? Dat Hitler heel boos werd toen in 1941 de Staatsoper werd gebombardeerd en hij direct beviel tot heropbouw? Of altijd al willen weten waarom David Bowie en Iggy Pop hun beste platen hebben gemaakt in Berlijn? En wat is dat toch met West-Berlijn, met de harde kern van krakers, grote groepen kunstenaars, intellectuelen, studenten, leraren, architecten en galeriehouders? Gelukkig is er eindelijk een boek met zo'n tweehonderd bladzijden aan antwoorden. Schrijfster Leonor Jonker gaat graag naar de Duitse hoofdstad, leest graag en heeft een grote liefde voor muziek. Tot haar verbazing waren haar drie liefdes echter nog nooit gebonden. Een boek over de muziekstromingen in Berlijn moest er komen en onlangs kwam haar grote droom uit, het boek Muziekreis Door Het Berlijn Van Toen Tot Nu is momenteel verkrijgbaar. In het boek beschrijft zij de tijden van een jazzhel tot een technohemel. Om dit allemaal overzichtelijk te houden, is het boek opgedeeld in vier delen: de jaren ‘20/’30, de jaren ‘40/’50/’60, de jaren ‘70/’80 en de jaren ‘90/’00. Ook is er achterin een grote adressen-, woorden- en bronnenlijst te vinden.
Net als in Duitsland destijds, is er in het boek vooral veel te lezen over de punkmuziek. Opvallend is dat het genre eerst negativiteit uitstraalde en punkgroepen zonder pardon in gevangenissen belandden, maar dat het later “zo populair werd dat grote platenmaatschappijen en platenwinkels er niet meer om heen konden en gingen verdienen aan het nieuwe fenomeen. Punkkleding was op een gegeven moment in elk West-Duits warenhuis te koop.” Beschrijft Jonker hier reeds de ondergang van het ooit zo rebelse punkgenre?
In het boek komen vooral veel clubs en gebouwen voor die momenteel nog altijd aanwezig zijn. Zo wordt er ruim aandacht besteed aan Knaack, een van de hipste clubs van Berlijn. Het blijkt dat er heel wat is gebeurd met het populaire poppodium, want in 1952 was het nog slechts een DDR-vereniging, waar tafeltennis gespeeld werd. Zulke feiten zijn erg leuk om te lezen wanneer je regelmatig in Berlijn bent te vinden, of juist wanneer je graag richting de hoofdstad wilde gaan, maar toch is het een klein publiek wat het boek zal aanspreken.
Zoals besproken geeft het boek een zeer goed en uitgebreid beeld van de muziekcultuur in Berlijn. Een klein nadeel is echter dat het, wellicht expres, is geschreven als een schoolboek. Vooral de woorden- en bronnenlijst zorgen voor rillingen over mijn rug, maar ook zijn het veel opsommende feiten in plaats van echt mooie verhalen. Hierdoor zou het een perfect exemplaar zijn voor de geschiedenis of zelfs muzieklessen. Een gezellig boek om deze zomer mee te nemen richting het strand is het helaas niet geworden, maar leerzaam is het zeker.
Milk Kan - Milk KanHet zelfgetitelde album van de Britse band Milk Kan opent met het nummer...
The High Strung - Ode to the Inverse of the Dude Met Ode To The Inverse Of The Dude is de uit Detroit afkomstige band The...