2009-09-03
Mark Van Dijk klinkt zo gewoon Nederlands als maar zijn kan en Johnny Handsome bekt natuurlijk veel lekkerder, zeker als je rockmuziek maakt die diepgeworteld zit in de Amerikaanse muziekgeschiedenis. Rechttoe rechtaan rootsrock, zonder veel pretenties, maar meestal best heel goed. De begeleidingsband The Flexible Joints speelt in dienst van Johnny Handsome en muzikaal wordt er country, blues en folk vermengt met klassieke rock. Keep On Runnin’ is het tweede album van dit gezelschap en dat zal wederom niemand van zijn geloof doen vallen, maar is wel gewoon weer een leuk rootsrock album. Van Dijk heeft een goede en herkenbare stem en schrijft soms pakkende eenvoudige songs, die nergens uitblinken in originaliteit, maar dat was vast ook niet de bedoeling. “Johnny Handsome & The Flexible Joints zijn muzikaal niet vernieuwend, maar pretenderen dat ook niet te zijn”, staat er in de persinformatie te lezen. Dat slaat de spijker op zijn kop en zelfkennis is daarbij een grote deugd. Je hoeft als muzikant of als band niet altijd vernieuwend te zijn. Johnny Hansome wil gewoon lekker gedateerd klinkende rootsrock maken in de stijl van CCR met hier en daar Bob Dylan of Johnny Cash die van invloed zijn geweest. Maar vooral ook de classic rock van Rolling Stones bepaald de sound van Keep On Runnin’.
Johnny Hansome slaagt er daarbij in om pakkende liedjes te schrijven. ‘Who’s Gonna Get Ya’ is in al zijn eenvoud lekker aanstekelijk, opener ‘Welcome Song’ wordt gedragen door een kenmerkende gitaarriff en is een lekkere binnenkomer. Ook teksten zijn wars van elke vorm van diepgang en complexiteit. “You got it, I got it, let’s get together”, van dat soort simpele nuchterheid. De natuurlijk klinkende zang van Van Dijk samen met de gewoon goede liedjes, is echter genoeg om een goede plaat te maken. De productie is daarbij dik in orde en gedaan door Gabriel Peeters, die eerder samenwerkte met JW Roy en Normaal.
Een doorbraak van Johnny Hansome en zijn Flexible Joints zal er waarschijnlijk ook met Keep On Runnin’ niet in zitten, daarvoor mist het urgentie en gaat het teveel voorbij aan de waan van de dag. Dat dat gegeven ook zeker een compliment is, moge duidelijk zijn. Het is ook gewoon eens lekker om een album te horen dat transparant, open en eerlijk is en vooral wars van hoogdravendheid. Niets mis mee dus.
ISIS - Wavering Radiant ISIS is typisch zo'n band die dankzij een mix van teveel stijlen nooit daar...
Heideroosjes - 20 Years: Ode & Tribute De Heideroosjes behoeven eigenlijk geen introductie. Deze punkers van eigen...