En nu is daar Just In Time. Met opnieuw een Tino die lekker in zijn vel zit. De voortvarende opener ‘When I Was Young’ drukt wat dat betreft alle mogelijke twijfels direct de kop in. “I’m doing better now, so much better than before when I was young” klinkt het opgewekt. Het liedje zelf doet denken aan de Hallo Venray van begin jaren ’90, toen die band piekte met het weergaloze ‘The More I Laugh, The Hornier Due Gets. Niet geheel ontoevallig zat Henk Koorn van Hallo Venray achter de knoppen bij dit album. De onvaste maar wel karakteristieke stem van Tino herinnert ook aan die van Koorn.
Op Just In Time houdt Tino het dan ook bij vrij basic gitaargedreven songs, die vaak leunen op de klassieke sound van bijvoorbeeld The Kinks en The Stones. “I found myself a new religion” klinkt het in ‘Don’t Waste Your Talents’. Het komt er zó overtuigend uit, dat je Tino direct gelooft. En dat je stiekem heel blij bent dat hij zijn zware periode achter zich heeft kunnen laten. Geef mij toch maar deze positieve Tino in plaats van de met zichzelf worstelende Tino van The Question Remains.
Ik ben wel heel benieuwd hoe de volgende Tino zal gaan klinken.
Eerdere recensies van Tino:
- 28-06-2008: Mind Playing Scetches;
- 09-07-2007: The Question Remains.
The Blues Junkies - The Blues JunkiesMet een bandnaam als The Blues Junkies weet je als luisteraar vaak al voor...
Yoshimi! - Milkshakes At The Pizzeria De Rotterdammer Niek Hilkmann is een druk baasje met een hobby, muziek maken....