Ook op deze plaat gaan de heren zich te buiten aan muziek met een sterk Glenn Danzig gehalte. Zo horen we aan Misfits en Samhain verwante punksongs afgewisseld met gedragen tegen de metal leunende nummers zoals we van Danzig zijn platen kennen. Samen met de grimmige sfeer en de horrorteksten is de muziek het beste als horrorpunk te omschrijven. Vaag is nog te horen dat bassist Morgan Håkansson uit Marduk komt (Svensson zit niet meer in de band), waardoor het geluid dat duistere randje meekrijgt, hoewel het niet meer zo duidelijk is als op het eerste album.
Zanger Valentin Maelstroom presteert het om zowel een ruige punkstrot als gedragen zang te produceren, waardoor dit plaatje behoorlijk afwisselend klinkt. Dat hij daarbij in ‘Speak The Name Of The Death’ dezelfde bezwerende stem als het gespierde voorbeeld gebruikt nemen we maar op de koop toe. Soms heeft zijn stemgeluid wat overeenkomsten met die van Ian Astbury. Dit is vooral goed te horen in ‘Shadows Never Change’ wat zomaar een nummer van The Cult zou kunnen zijn. Het afsluitende ‘Snakes Out Of The Mouth Of Hell’ zou dan zo op elk willekeurig Danzig album kunnen staan en is het lekkerste nummer op het album. Opvallend is nog ‘The Cult Of Death’ met een poging tot gregoriaanse zang wat overgaat in het duistere en punky ‘Werewolf’. Niet aangegeven, maar wel aanwezig is een bonustrack, en wel de Samhain cover ‘Let The Day begin’. Hoe kan het ook anders!
Hoewel niet alles even sterk is op dit album is moet worden gezegd dat de duivelse bordeelbewoners een alleraardigst plaatje in elkaar hebben gedraaid. Bijna elk nummer heeft wel een verwijzing naar The Misfits, Samhain of Danzig. Desondanks hapt het album lekker weg en is goed genoeg om liefhebbers van dit soort muziek in hun greep te houden.
Black President - Black PresidentOm maar gelijk een misverstand uit de weg te ruimen: De bandnaam Black...
Týr - By The Light Of The Northern Star Mooie vraag voor een popquiz: noem minstens één metalband die van de Faeröer...