Het leven in Zweden moet schijnbaar heel saai zijn, als je als band elk jaar een nieuw album af kan leveren. Zeker gezien de muziek die Beardfish maakt. Beardfish is namelijk te labelen als progrock en dat staat niet bekend als simpele muziek. In de recensie van Sleeping in Traffic: Part One werd de band al vergeleken met Frank Zappa, King Krimson en de Mars Volta. Maar ook de landgenoten Opeth kunnen dienen als lichte vergelijking. Zeker na het horen van een laag gebrul in de titeltrack ‘Destined Solitaire’. Een track dat met bijna elf minuten (10:53) op de klok niet eens het langste nummer is. Want met ruim vijftien minuten op de teller wordt dit gewonnen door ‘Until You Comply’. Als goede derde hebben we de afsluiter: ‘The Stuff That Dreams Are Made Of’, dat tien minuten en veertig seconden wegtikt op de klok.
Gelukkig weet Beardfish in deze ellenlange nummers de aandacht vast te houden. De songs op zich zijn variërend genoeg en weet vooral de liefhebbers te interesseren van instrumentale muziekstukken. Zoals bij veel progrock bands spreken de instrumenten het meest. We mogen alleen de zang hier niet vergeten. Rikard Sjöblom, die op Destined Solitaire naast de zang zich ook bemoeid met keyboards, gitaar, accordeon en percussie, heeft een goede en karakteriserende stem.
Met zeventig minuten is Destined Solitaire weer een waardige aankoop die iedere progrock liefhebber kan doen.
Eerdere recensies van Beardfish:
- 13-05-2007: Sleeping in Traffic: Part One
Kudra Mata - Legacy of PersistenceDe hoeveelheid metalcore bands die het laatste decennium het levenslicht...
Indukti - Idmen Dat Riverside een goede invloed heeft gehad op het Poolse muziekklimaat valt...