2009-08-07
Voor de verstokte fan is deze dvd, met daarop elf muziekvideo’s, twee live-clips en twee bonus features waarin Amanda Palmer aan het woord is, een aardige side companion bij het vorig jaar verschenen album Who Killed Amanda Palmer (2008). Maar, eerlijk is eerlijk, het geheel voelt toch ook een beetje aan als een diner zonder hoofdgerecht. Of zijn we gewoon te hebberig? Hoe dan ook, uw recensent is van mening dat als het hier gepresenteerde materiaal als bonus bij een volwaardige concert-dvd had gezeten, er sprake was geweest van verwennerij van de bovenste plank. Nu is de conclusie echter dat de hier aanwezige anderhalf uur aan beeldmateriaal enkel voor de hardcore Palmer-adept echt interessant is. En of zij dit schijfje grijs gaan draaien?Niet dat er niets te genieten valt op deze dvd. Integendeel, Palmer is een enorm camera-genieke verschijning en de performance-gerichte clips met hier en daar narratieve elementen raken prima aan de kern van de tracks (die na een jaar nog niets aan kracht hebben verloren, eerder gewonnen). De ontboezemingen van Palmer over het wat, hoe en waarom van de songs en de clips zijn erg informatief en oprechter dan tijdens de emotionele ontlading zoals vastgelegd in de bonus feature ‘Amanda Speaks’ zult u een rockster niet vaak zien. Echter, wanneer u het geheel een keer of twee bekeken heeft is het allemaal wel duidelijk, verdwijnt het dvd’tje in de kast en zal de audio-equivalent zijn rondjes weer gaan draaien.
Regisseur Michael Pope, die in het verleden ook al heel wat werk voor The Dresden Dolls verrichtte, tekende voor het grootste gedeelte van de clips. De hilarische over-the-top wijze waarop hij de tekst van het nummer ‘Oasis’ heeft gevisualiseerd en de prachtig gestileerde wraak-video ‘What’s The Use Of Wond’rin?’ zijn het meest overtuigend. Pope’s uit zeven video’s bestaande “surrealist mini-mystery” belooft dan als geheel iets meer dan dat het daadwerkelijk is; het op de Columbine-schietpartij gebaseerde clipje ‘Strength Through Music’ (met in het kielzog ‘Guitar Hero’) maakt beslist indruk. En ook in ‘Ampersand’ en ‘Runs In The Family’ wordt Palmer’s muzikale intensiteit beslist sfeervol in beeld gebracht. De bruut over ‘Another Year’ heen lopende eindcredits irriteren dan weer mateloos.
De live clips van ‘Blake Says’ en ‘Have To Drive’ (beiden met inbreng van het dans/theatergezelschap The Danger Ensemble) en de behind-the-scenes tourbeelden in de reeds genoemde bonus feature ‘Amanda Speaks’ vormen tenslotte de opmaat naar een volledige concertregistratie die hier dus jammerlijk ontbreekt. Een gemiste kans die dit schijfje devalueert tot slechts een wel aardig kleinood voor de meest fanatieke fans; die straks wellicht nog een tweede keer de portemonnee mogen trekken.
Eerdere recensies van Amanda Palmer:
- 21-08-2008: Who Killed Amanda Palmer;
- 01-11-2005: Paradise (met The Dresden Dolls).
Tommy Tornado - Sunrise Tommy Tornado , een wervelstorm of frisse wind? Ach, laten we ook gelijk...
Geoffrey Gurrumul Yunupingu - Gurrumul Een heel enkele keer duikt er een cd op die je in alle puurheid pakt om je...