2009-07-30
The Eternal is alweer het zestiende studio-album van deze New Yorkers. En dan tellen we de talloze experimentele tussendoortjes voor het gemak maar even niet mee. The Eternal is wel het eerste album van de band op het relatief kleine Matador Records label. Zou dat nog consequenties hebben voor de sound? Zou de band weer teruggrijpen naar de rauwe sound van haar beginjaren? Al direct bij de eerste luisterbeurt kan die vrees, of voor velen juist hoop, overboord. Wat Sonic Youth op The Eternal biedt is vooral een vertrouwde staalkaart van haar eigen kunnen.Zo is daar opener ‘Sacred Trickster’ met Kim Gordon op zang, ondersteund door een onverstoorbaar uptempo drumpartij en een jagende gitaarriff. Classic Sonic Youth, zou je zo zeggen. Maar het veel grilliger ‘Anti-Orgasm’ is dat ook, met name door de kenmerkende dynamiek. De laatste 2,5 minuut van deze compositie is het weer heerlijk wegdromen als deze vervaagt in een warm badje van ingetogen noise. Geen verrassingen zover dus, ‘gewoon’ twee sterke Sonic Youth composities. Maar helaas is niet alles even sterk op dit album. ‘Leaky Lifeboat (For Gregory Corso)’ is daar een voorbeeld van. Geen slechte song hoor, verre van zelfs, maar ik heb de band soortgelijke songs beter horen doen. En zo zijn ook ‘Poison Arrow’ en ‘Thunderclap For Bobby Pyn’ net even iets minder.
Maar het album bevat alsnog genoeg moois om veel recente gitaarreleases volstrekt overbodig te maken. ‘Antenna’ is bijvoorbeeld zo’n Thurston Moore song die echt onder je huid kruipt, en Lee Ranaldo verrast in het deels twee-stemmig gezongen ‘Walkin Blue’. En het zalvende ‘Massage The History’, tevens afsluiter van het album, is met zijn bijna tien minuten geen seconde te lang.
Sonic Youth levert met The Eternal dan misschien niet haar beste album af. Maar verwachten we niet gewoon teveel van een band die al een handvol klassiekers op haar naam heeft staan?
James Poyser - Presents: The Rebel Yell Love & War James Poyser is met name bekend als producer. Hij heeft echter meer in zijn...
The Mars Volta - Octahedron Het was half 2002 toen een voor de wereld volstrekt onbekende progrockband...