RECENSIE: Frank Turner - Love, Ire & Song

Frank Turner – Love, Ire & Song
recensie cijfer 2009-09-08 De Engelse folkzanger Frank Turner begint zijn muzikale carrière in de alternatieve band Kneejerk. Als deze band in november 2001 ophoudt te bestaan gaat hij zingen in de post-hardcore band Million Dead. Met deze band brengt hij twee albums uit, maar in september 2005 gaat het viertal uit elkaar.

Hierna besluit Turner om het solo te proberen. In 2007 verschijnt zijn debuutalbum Sleep Is For The Week. Dit album wordt in mei 2008 opgevolgd door Love, Ire & Song en ruim een jaar later is dit album nu ook in Nederland uitgebracht. Deze maand zal Turners derde album, Poetry Of The Deed verschijnen.

De titel Love, Ire & Song wordt door Turner als volgt uitgelegd: “The three things you need in life to be content. Love, ire – righteous anger - and song, as in, you know, like a guitar and some Gram Parsons tunes”. Het album zelf staat vol met ijzersterke folkliedjes waaraan de voormalige punkzanger een lekker scherp randje heeft meegegeven.

Love, Ire & Song opent met het nummer ‘I Knew Prufrock Before he Got Famous’. Hiermee verwijst Turner naar ‘The Love Song of J. Alfred Prufrock’ een gedicht van T.S. Elliot uit 1915. Dit nummer komt nogal pretentieus over doordat Turner wel erg veel tegelijk wil zeggen. Het liedje is echter erg mooi, met een hoofdrol voor zang en akoestische gitaar. ‘Reason Not To Be An Idiot’ is ook een erg goed nummer met strijkers, maar ook een stevige elektrische gitaar.

In ‘Photosynthesis’ doet Turner nogal sterk aan de Engelse folkband Levellers denken en hetzelfde geldt voor ‘Take You Home’ en ‘Better Half’. Ook ‘Substitute’ heeft wel iets van de Levellers, maar dit nummer doet ook wel aan The Decemberists denken. Alleen dan in een typisch Engelse versie. ‘Imperfect Tense’ is dan weer een lekker stevige rocker.

Het mooiste nummer op Love, Ire & Song is de titeltrack. Een vrij kale song met alleen zang en een akoestische gitaar. De tekst van dit nummer is ook nogal indrukwekkend. Turner heeft duidelijk wat te melden. Dit is ook duidelijk in het andere hoogtepunt van het album, de song ‘Long Live The Queen’. Hierin zingt Turner over een vriendin die is overleden en hoe hij probeert om daar een positieve draai aan te geven. Kippenvel.

Love, Ire & Song is gewoon een ijzersterk album vol prachtliedjes. Sommige nummers zijn wel erg rijkelijk aangekleed, compleet met strijkers, maar desondanks hebben ze toch een scherp randje en wordt het nergens te glad.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Frank Turner Label:Epitaph
The Temper Trap – Conditions

The Temper Trap - ConditionsEind vorig jaar scoort The Temper Trap in thuisland Australië een hit met...

Spoil Engine – Antimatter

Spoil Engine - Antimatter De eerste Belgische band die een plaat released bij Roadrunner Records in...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT