Institute Of Joy blijkt echter al gauw meer dan de som der delen te zijn. Vaker dan ooit gebruiken de mannen op deze eerste fatsoenlijke langspeler een element welke eerder al een belangrijke rol in de psychedelisch aandoende rock van het duo. Er wordt hard geprobeerd een mysterieuze sfeer te creëren door middel van gigantische kerkzalen, theatrale koren en geestachtige synthesizers, wat vaak resulteert in een ijzingwekkende spirituele trip. Eerste single ‘Bones’ is een perfecte balans tussen de beide dimensies: het langgerekte opbouwen naar een climax verdringt nooit het lied, wat zo nu en dan elders gebeurt, maar slaagt erin heel kunstig in en uit de melodie te duiken om zo levendig de griezelige charme van het nummer te ontwikkelen. Sowieso liggen veel van de sterkste momenten van Institute Of Joy in de atmosferische instrumentale secties, zoals de jams in ‘Hail Pleasure’ en ‘In Our Lifetime’ welke openen als het aandoen van de dageraad, waarna ze hun sfemmige klanken inwisselen voor een traag postpunk-geluid geaccentueerd met sleazy gitaarwerk en hothouse piano. Uiteindelijk, uiteraard, heeft de melodie voldoende energie om haar vleugels te spreiden en richting de hemel te vliegen.
A Mountain of One dicht met hun bezwerende ritmes de leemte tussen alles wat Pink Floyd, Talk Talk, Air en Spiritualized omvatten en doen met hun nieuwe, ambitieuze plaat Institute Of Joy een hele goede greep naar de titel ‘Beste album van 2009’. De cover van Leonard Cohen’s ‘Who By Fires’ geeft zo’n breed beeld van A Mountain of One als band, dat de rest er bijna niet meer toe doet.
Leaves' Eyes - NjordTrends komen en trends gaan, maar wat goed is blijft bestaan. Zo ongeveer...
Bert Heerink - Better Yet... Bert Heerink is bekend als zanger van Vandenberg en als hit-coveraar van...