Vanaf de verschijning van de EP Now is het snel gegaan met Lavalu. Deze EP overtuigde zo dat ze een plaats in de programmering van het prestigieuze Montreux Jazz Festival kreeg. Maar ook Noorderslag vereerde ze met een bezoek. En hiermee bewijst de zangers dat haar muziek moeilijk onder een noemer is te vatten. Laten we het maar houden op pop met heel veel invloeden. Jazz liefhebbers kunnen zeker ook van dit album genieten, net zoals liefhebbers van singer/songwriter muziek. En ook klassieke elementen, die ze heeft opgedaan tijdens haar jarenlange klassieke piano lessen, zorgen ervoor dat het publiek niet in een specifieke hoek gezocht moet worden.
Tja, en dan de belangrijke vraag; Hoe klinkt Lavalu? Zoals net beschreven is het moeilijk om dat in een woord te omschrijven. Soms heeft het iets weg van Tori Amos (Great Expectations) terwijl in ‘Hope’ weer heel erg de jazzinvloeden te horen zijn. Met een prachtige partij van saxofonist Miguel Boelens. Met een beetje fantasie neemt het nummer je zelfs mee naar Zuid-Amerika. Zwoel en ritmisch zijn voor dit nummer de kernwoorden.
Een ding wat zeker is, is dat de nummers van Lavalu per draaibeurt groeien. Steeds zijn er nieuwe dingen te ontdekken. Het is dan ook geen album dat bij de eerste luisterbeurt direct overtuigd. Het heeft tijd nodig. Hopelijk zijn er genoeg mensen die dit album de tijd gunnen. Want als de muziek je eenmaal grijpt laat het ook niet snel meer los.
Larry Tee - Club Badd Larry Tee is de godfather van de electroclash. Je weet wel, die...
Clemm - Far from Arcadia Iets meer dan twee jaar geleden kwam het debuutalbum Consider The Lilies...