De tien tracks zijn bijna allemaal rustig en kennen weinig tempoversnellingen. Echte instrumenten lijken elektronische geluiden hier en daar af te wisselen, wat op ‘Fly Like An Apple’ goed gecombineerd wordt. Hoewel de muziek lekker voortkabbelt is er bijna geen moment dat het je echt weet te raken, iets wat bij dit genre belangrijk is. Tijdens ‘Medusa’ is het wel gelukt het tempo omhoog te gooien. Na een zeer rustig intro breken we door de geluidsbarrière en schieten we steeds verder de lucht in. Beats à la Squarepusher en dromerige vocalen schudden je wakker zodat je de laatste vier nummers niet ingedut afluistert.
En dat indutten gebeurt niet meer. ‘Travil In Vain’ zou zo uit de jaren tachtig kunnen komen met het new wave tintje, of uit de stal van Jean Michel Jarre met de gekke synthesizergeluidjes. Milky Ways bevat te weinig écht boeiende tracks om van de plaat een topper te maken. Een aardige laidback cd die een vette voldoende krijgt.
Skyfire - EsotericVijf jaar hebben fans van Skyfire moeten wachten op Esotoric , het...
Awkward I - I Really Should Whisper Alamo Race Track was een paar jaar geleden weer een typisch Excelsior bandje,...