Het album opent al direct sterk met ‘Put In A Letter’, een nummer wat bol staat van de creatieve riffjes, krachtige garage, bijna virtuoze jazzy geluidjes en een stem welke misschien wel enigszins met die van Johnny Rotten vergeleken mag worden. Op de rest van het album wordt dit kunstje zeer verdienstelijk herhaald. Op een enkel slippertje na (‘Too Many Zombies’) gaan de mannen nergens onwijs de fout in, waardoor het plaatje toch aardig doorluistert. De vergelijking met bands als The Hellacopters is gauw gemaakt, maar gebrek aan eigen identiteit is een euvel waar de heren zeker geen last van hebben. De muzikale invloeden komen sterk naar voren, maar toch weet The Flare-Up! een totaal eigen geluid te creëren.
Al met al razen de Zweden in een dik halfuur door een tiental lekkere, maar vooral technisch hele sterke garagepunksongs heen. Een echte azijnpisser kijkt zich waarschijnlijk dood op de minpuntjes, maar zeker voor de neutrale luisteraar is Whip ‘Em Hard, Whip ‘Em Good vooral gewoon een alleraardigst plaatje. Geen toppertje, maar een volgend album zou zomaar eens een hele goede kunnen worden.
Reece - Universal Language Universal Language is het solodebuut van David Reece , gepresenteerd onder...
Skyfire - Esoteric Vijf jaar hebben fans van Skyfire moeten wachten op Esotoric , het...