De gitaar op openingsnummer ‘My Propeller’ laat meteen horen waar Arctic Monkeys hun album opnamen. De woestijn is hoorbaar aanwezig en het album is ‘voller’ geproduceerd, ook zijn de songs meer gelaagd en hebben ze complexere songstructuren. Wat is gebleven is Turners bijzonder scherpe pen, waar weer een tiental bijzonder sterke teksten uit zijn komen rollen. Ook loopt het album weer over van de goede ideeën. Hetgeen Humbug vooral onderscheidt van zijn voorgangers is het minder vluchtige karakter, het algehele tempo is ook omlaag gegaan, terwijl de intensiteit verhoogd is. Eerste single ‘Crying Lightning’ is daar een mooi voorbeeld; Intens, complex en bijzonder boeiend.
‘Cornerstone’ en ook ‘Secret Door’ laten nog een zweem Last Shadow Puppets horen en het moet gezegd, dit zijn op Humbug niet de beste momenten. ‘Pretty Visitors’ heeft nog het meest van de vroege Monkeys, hypersnelle drums en Turner die als goedgebekte dichter op zijn typische manier het nummer vol zingt. Toch is ook dit nummer minder vluchtig en misschien ook wel interessanter dan vroeger werk. De opbouw is spannender en er gebeuren meer onverwachte dingen in de nummers van Arctic Monkeys op Humbug.
Turner mag zich met recht de vaandeldrager van de Britse muziek in de 21e eeuw noemen. Drie (of vier als Last Shadow Puppets meegerekend wordt) albums onderweg, geen slechte of middelmatige ertussen en een indrukwekkende groei doorgemaakt. Het blijft hopelijk nog lang wachten op een zwakker moment van Turner, maar Humbug is in ieder geval wederom, mede dankzij de inbreng van Josh Homme, een bijzonder geslaagd album geworden, dat zich toch ook laat aanhoren als een logisch vervolg op de vorige twee succesvolle albums.
Ape School - Ape School Ape School is het merkwaardige pseudoniem voor de uit Verenigde Staten...
Alle Benassi - Mobbing Rock the Dog Wie kent het legendarische nummer , met de waarschijnlijk nog legendarische...