Het hele album is wars van enige vorm van urgentie en is vooral een ode aan zijn vader in de vorm van dertien vertolkingen van diens favoriete songs. Een hoofdrol voor de banjo en ook een aantal typische bluegrassinstrumentaaltjes. Een song als ‘Colonel Prentiss’ doet Iers aan en is een traditional die hier ook een traditionele uitvoering krijgt met fiddle en banjo.
Opmerkelijk is het op zijn minst dat Skaggs alle instrumenten zelf heeft ingespeeld. Vandaar ook de toevoeging Solo op het album. Letterlijk dus in dit geval. En dat Skaggs een begenadigd muzikant is, wordt prima duidelijk op dit album. De teksten van de nummers zijn soms wel erg oubollig, zo was ‘I Had But 50 Cents’ misschien honderd jaar geleden, humoristisch, nu doet deze tekst vooral gedateerd aan. De zang van Skaggs is daarbij rustig, beheerst en soms tamelijk monotoon en saai, maar wel passend bij het genre.
De albumtitel zegt feitelijk al genoeg, dit is een selectie songs die Skaggs’ vader dierbaar waren en dat levert een authentiek en soms wat oubollig album op. Het vakmanschap waarmee dit album gemaakt is, is bewonerswaardig en overduidelijk. Skaggs blinkt vooral uit op banjo en mandoline, maar speelt net zo vaardig de fiddle. Songs My Dad Loved is een tamelijke willekeurige selectie songs, waar de liefhebber van traditionele bluegrass wel raad mee weet.
Eerdere recensies van Ricky Skaggs:
- 04-07-2009: Highways & Heartaches.
Perquisite - Carmen van het NoordenPete Philly and Perquisite mogen dan wel aangekondigd hebben te stoppen met...
James Carter - Heaven on Earth (with John Medeski) De afgelopen tijd zijn ze niet van de lucht, de supergroups. Bands bestaande...