2009-12-02
Aan het begin van deze eeuw ging het de Eindhovense band Suimasen voor de wind. Op basis van hun in 2001 verschenen album Flow schopte ze het tot Noorderslag en het jaar erop gingen ze notabene met een Essent Award naar huis. Sindsdien is het angstvallig stil gebleven rondom de band. Zodoende wordt er rondom het uitkomen van de nieuwe cd Stay dan ook welhaast gerept van een comeback. Na een aantal jaren zou je verwachten dat een band, of het nou Suimasen of een andere is, stevig aftrapt, maar niets is minder waar. ‘I Miss America’, het eerste nummer van de cd, begint nogal weifelend, waarbij opvalt dat de opnamekwaliteit een bijna amateuristisch niveau is voor een band met een dergelijke reputatie. Vooral de drums hebben daar onder te lijden. Dat is met name zonde, omdat er op het nummer verder weinig aan te merken is. Voor ‘Your Pleasing Voice’ geldt in feite hetzelfde, maar dit nummer is dan ook in dezelfde studio opgenomen te zijn. De nummers die elders opgenomen zijn, thuis en in een andere studio, komen veel beter uit de verf. Een zo’n nummer is de fraaie spanningsboog die ‘Strangelove’ heet.
Wat betreft compositie en spel zijn alle tien de nummers (nummer elf is een instrumentale toevoeging) zeer goed verzorgd. De arrangementen zijn voldoende afwisselend, waardoor elk nummer afzonderlijk de luisteraar veel te bieden heeft. Maar als je zo lang de tijd hebt genomen als Suimasen, dan liggen de verwachtingen hoog. En aan die verwachtingen kan Stay niet voldoen. Het album mist power, punch en focus. En dat laatste is misschien wel het belangrijkste. De band had haar tijd beter in een strengere selectie kunnen steken.
Crookers - I Love Techno 2009Ze zijn verantwoordelijk voor het succes van ‘Day ’n Night’, de zomerhit van...
William Fitzsimmons - The Sparrow and the Crow Het levensverhaal van William Fitzsimmons is nogal bijzonder. Hij groeit op...