RECENSIE: Danko Jones - Born A Lion

2002-06-25 Halverwege het optreden dat Danko Jones enige tijd terug in de Melkweg deed in het kader van "Hell On Wheels" begon in de andere zaal het optreden van Gluecifer. Normaalgesproken zou elke rockliefhebber tijdens een optreden van een minder bekende band gelijk naar Gluecifer overlopen. Dit keer ging dit echter niet op. De pure en oprecht overkomende rockset welke de Canadees Danko met zijn drummer en bassist neerzette was zo overweldigend dat iedereen er per direct van overtuigd raakte dat Danko dé man is. Alleen jammer dat hij dit zelf ook weet. Ook op Born A Lion gaan de teksten vrijwel allemaal over Danko zelf, zijn voorliefde voor de vrouwtjes of over hoe een geweldige lover hij wel niet zou zijn.
De band Danko Jones heeft bewust nog maar weinig materiaal uitgebracht omdat ze van mening zijn dat het de optredens zijn waar het om gaat. Na het steengoede verzamelalbum "I'm alive and on fire" (welke je blind kunt kopen als je Born A Lion al grijs gedraaid hebt), is dit het eerste daadwerkelijke album van de band.
Het album kickt meteen lekker in met het krachtig groovende "Play The Blues". Vervolgens blijkt in Lovercall wat een van Danko zijn sterkste punten is: hij weet wanneer hij geen gitaar moet spelen. Juist het strategische gebruik van gitaarstiltes en zelfs complete coupletten met alleen bas en drums geven het prima gitaarwerk de extra kracht waardoor deze band kwalitatief met kop en schouders boven de massa uitsteekt. In de single "Sound Of Love" en de daarop volgende nummers wordt soms op een stonerachtige, soms op een AC/DC achtige manier doorgerockt. Op het album zijn soms wat zweempjes van een orgel te horen, in "Love Is Unkind" zingt zelfs een vrouw mee. Live zijn er, op de groupies na, geen vrouwen of orgelspelers. Maar Danko en zijn ego compenseren hier gelukkig ruimschoots voor. De muziek van dit trio valt niet stringent in te delen in een apart rockhokje. Puttend uit al het goede dat een halve eeuw rock & roll heeft opgeleverd, brengt Danko het ultieme rockdestillaat. De komende reeks optredens eind deze zomer zullen er voor zorgen dat zowel rockers, punkers en popliefhebbers die op zijn tijd wel van een steviger plaatje houden Danko als nieuwe held zullen omarmen. Nu maar hopen dat de volgende Danko Jones release een live album is. Alleen in dat geval zal Born A Lion overtroffen kunnen worden.
Recensent:Jeroen Verdel Artiest:Danko Jones Label:Bad Taste Records

Nomen - NomenslandSoms zijn namen van bands wat verwarrend. No-men is een Nederlandse punkband....

Bad Religion - Process of Belief Yeah, Bad Religion rockt weer! Na de tegenvallende cd "New Amerika" komt de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT