2009-09-29
Jamie Alexander Treays, beter bekend als Jamie T, debuteert begin 2007 met het ijzersterke Panic Prevention. Het album, dat voor het grootste deel door Treays zelf in elkaar gesleuteld werd, doet het met name in eigen land erg goed. Jamie T wordt vergeleken met The Streets en Lily Allen en daarnaast krijgt hij de bijnaam “One Man Arctic Monkeys”. Ruim twee jaar na zijn debuut komt Treays met zijn tweede album, getiteld Kings & Queens. Wat meteen opvalt bij beluisteren is dat deze nieuwe plaat een stuk meer geproduceerd klinkt dan het bij vlagen nogal rammelende debuut. Dit heeft Treays zo te horen niet op zijn zolderkamertje in elkaar geknutseld. Door deze productionele verbetering mist deze nieuwe plaat helaas een deel van de charme van het debuutalbum.
Gelukkig zijn de nummers op Kings & Queens wel dik in orde. Neem bijvoorbeeld de sterke opener ‘368’, een vrij open en traag nummer dat wel een bepaalde spanning heeft. Ook ‘Sticks ‘N’ Stones’, de eerste single van het album, is erg sterk. Deze song doet niet onder voor de hits van het vorige album. Helaas geldt dit niet voor de tweede single, het wat slappe ‘Chaka Demus’.
Ook het rustige ‘Emily’s Heart’ is erg mooi. Met slechts een akoestische gitaar en wat strijkers weet Treays hier prachtige, ietwat donkere sfeer neer te zetten. Ook afsluiter ‘Jilly Armeen’ is vrij rustig en eveneens de moeite waard. ‘The Man’s Machine’ opent met een piano en een rustig baslijntje met daar overheen wat fragmenten uit een liveoptreden. Verderop wordt deze song wel wat steviger, maar het mooie baslijntje blijft.
In ‘Castro Dies’ gebruikt Treays een paar leuke samples en dit doet hij ook in ‘Earth Wind & Fire’. Het refrein van dit nummer bevat een bijzondere zanglijn. Dit is één van de weinige stukjes op het album waarin echt gezongen wordt. De andere vocalen op Kings & Queens bestaan vooral uit praatzang. Hierdoor heeft ‘Earth Wind & Fire’ iets atypisch. Desondanks of misschien wel juist hierdoor is het één van de beste songs op het album.
Het is op zich jammer dat Jamie T ervoor gekozen heeft om zijn nieuwe album wat meer productie mee te geven dan zijn debuut, maar desondanks levert hij opnieuw een zeer sterke plaat af. Het is overigens ook weer niet zo dat Kings & Queens erg glad is. Het rammelt alleen net iets minder. Dit is vooral bij de eerste paar luisterbeurten even wennen. Hierna gaat vooral de kwaliteit van de nummers opvallen.
Eerdere recensies van Jamie T:
- 28-03-2007: Panic Prevetion.
Paramore - brand new eyesHet leven voor de (jonge) leden van de band Paramore zou aan moeten voelen...
Bellini - The Precious Prize Of Gravity Na vier jaar komt de Italiaans/Amerikaanse postrockband Bellini eindelijk...