Albumopener en eerste single ‘Superhuman Touch’ is een uptempo poprocknummer met overduidelijke stadionpretenties. Het is zeker niet het beste nummer van de plaat, maar wel een lekkere binnenkomer, mede door het grappige keyboardloopje. Het rustige begin van ‘The Getaway’ doet sterk aan Badly Drawn Boy denken. Verderop wordt dit nummer een stuk steviger.
‘Love Come Rescue’ is een rustig, akoestisch nummer en zeer de moeite waard. Ook het uptempo ‘The Unknown’ is één van de hoogtepunten van het album. De rustige passage in dit nummer heeft wel iets weg van Marillion met zanger Steve Hogarth. Het eveneens erg mooie ‘The Awkward Goodbye’ doet in het begin wel wat aan het Nederlandse Solo denken.
De absolute hoogtepunten van Black Swan staan aan het eind van het album. Het eerste is het zeer catchy ‘Magical Mistakes’ met het lekkere jaren ’80 keyboardloopje. Het tweede is de rustige, maar zeer gedreven afsluiter ‘Rubik’s Cube’.
Athlete plaatst zichzelf met Black Swan midden tussen bands als Coldplay, Elbow en Snow Patrol, zij het in een iets lichtere, meer upbeat variant. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, levert dit een beter album op dan de experimentele aanpak van Beyond The Neighbourhood.
Eerdere recensies van Athlete:
- 27-09-2007: Beyond the Neighbourhood.
Doom - Unexpected Guests Doom behoeft geen introductie. Hij is één van de origineelste artiesten in...
Sam Baker - Cotton Sam Baker is een man met een verhaal, een buitengewoon songwriter, die op...