Een groot voordeel voor Soldout, is dat zij het uit een ander vaatje tappen dan de rest. Geen elektronische muziek om op te beuken en non stop te feesten. Het ligt gecompliceerder bij Soldout. Het is meer luistermuziek. Al staan er ook de nodige dansnummers op, blijft Cuts een wat donkere plaat, die meerdere luisterbeurten nodig heeft om tot je door te dringen. Zo zit er ook een snufje The Knife in, en is een vergelijking met Royksopp ook niet ongepast.
Dat gezegd hebbende mogen we wel spreken van wederom een prima album. Dankzij de verschillende lagen blijft Cuts een buitengewoon spannend album. Net als je denkt dat er gedanst moet worden in de huiskamer brengen de vocalen van Charlotte er weer een vorm van mysterie in waardoor je toch vertwijfeld blijft staan. Maar als de beat er vervolgens weer inkomt blijft er alsnog maar één ding over: losgaan.
Het kunstje dat de band flikt door flink te experimenteren met alles wat op elektronica lijkt af te wisselen met vocalen werkt prima. Het is ook de manier waarop ze het doen die het bijzonder maakt. Niet elke keer dezelfde opbouw, maar gewoon midden in een nummer ineens een elektronisch beuk feestje om vervolgens met een zanglijn te eindigen.
Al met al is Cuts een prima plaat en een waardig opvolger van het geprezen debuut. Bij vlagen geschikt voor op de dansvloer, maar vooral geschikt voor op een mooie zaterdagavond in de woonkamer. Soldout had veel tijd nodig voor de cd. Misschien meer dan dat er resultaat naar gemaakt is. Een doorbraak kan dan ook nog wel eens zeuren worden als het steeds zo lang blijft duren.
Diablo BLVD - The Greater GodDe Belgische stand-up comedian Alex Agnew speelt tevens in de band Diablo...
Doom - Unexpected Guests Doom behoeft geen introductie. Hij is één van de origineelste artiesten in...