2009-11-05
BugGirl is een band uit Australie. De broer en zus Clinno en Amber besloten na drie jaar touren om hun eerste EP op te nemen. Amber op eerste vocalen, broertje op de gitaar. Met de producer van AC/DC en vijf nummers is het resultaat Blood, Sweat & Bears een ware greep uit de jaren ’70 geworden.Klinkende rock’n’roll met ballen is de achterliggende gedachte van deze band. Soms beukt BugGirl, soms hort en stoot het, maar het komt inderdaad gevaarlijk dicht bij AC/DC. Energiek en luidruchtig zou je het kunnen noemen.
En dan opeens is het schijfje alweer voorbij. Minder dan 20 minuten is dit kort maar krachtige antwoord op al die mannelijke retrorockers die weleer proberen terug te halen. Niet rete-orgineel, niet super-muzikaal maar wel strak is de EP. Het ultieme hoogtepunt is wel de uitsmijter ‘Bad Blood’ waarover een binnenkomende huisgenoot vroeg: “Sinds wanneer heeft AC/DC een vrouwelijke zangeres?”, zonder te weten dat het hier ging om de nieuwe EP van BugGirl.
Voor iedereen die het genre rock & roll met ruige gitaren kan waarderen is BugGirl een must. Net wat minder serieus dan Danko Jones, net wat vrouwelijker dan Peter Pan Speedrock en net wat ouderwetser dan Brant Bjork. Een leuke EP van een opkomende band. Met bloed, zweet en biertjes uitgeserveerd.
Ruiner - Hell is Empty “Baltimore, The Greatest City in America” , aldus het boekje bij de nieuwste...
Wolfhunt - The Winter Blows Way Up High Benjamin Winter is een van de best bewaarde muzikale geheimen van...