2009-11-19
Pays Sauvage, wat vrij vertaald ‘wild land’ betekent, is het tweede album van de half-Engels, half-Franse zangeres Emily Loizeau. Ze nam dit album samen met bevriende muzikanten op in een huisje in de Ardèche. Vandaar de titel.De muziek op Pays Sauvage is vrij gevarieerd, maar bevat veel folk-invloeden. Ook is Loizeau hoorbaar fan van Tom Waits. Zijn invloed is vooral duidelijk in het bluesy ‘Fais Battre Ton Tambour’, maar ook in de mooie ballad ‘Tell Me That You Don’t Cry’. Dit nummer staat ook in een Franse versie op het album en heet dan ‘Dis Moi Que Toi Tu Ne Pleures Pas’. Deze versie heeft een Afrikaans aandoend geluid, mede door de vocale bijdrage van Danyel Waro. In de Engelse versie zingt David-Ivar Herman Düne mee.
Ook ‘Sister’, een folkpopdeuntje met een ukelele en leuke blazers, is geslaagd. Hetzelfde geldt voor de rustige titeltrack en het uptempo ‘La Femme A Barbe’. Deze beide songs hadden qua muziek ook wel op één van eerste twee platen van het Belgische Laïs kunnen staan. Ook bonustrack ‘Facing A World Of Anger’ is best mooi.
Helaas bevat Pays Sauvage echter ook behoorlijk wat nummers die niet weten te overtuigen. ‘Princess And The Toad, dat doet denken aan jaren ’30 cabaret, is bijvoorbeeld nogal zwak en hetzelfde geldt voor ‘Coconut Madam’. Dit nummer is erg kaal, met alleen zang, wat percussie en een blokfluit.
Het belangrijkste minpunt van Pays Sauvage is echter dat Loizeau, hoewel ze erg haar best lijkt te doen om experimenteel en ‘gek’ uit de hoek te komen, nergens echt weet te verrassen en eigenlijk vrij netjes binnen de lijntjes kleurt. Hierdoor gaat het album al snel tegenstaan.
Daniel Johnston - Is and always WasRuwe diamanten, dat zijn de nummertjes die de zotte jongen Daniel Johnston...
Little Dragon - Machine Dreams Little Dragon maakt een soort van zweverige pop/elektro/synth waarin goed...