RECENSIE: Edie - NU

edie-nu
2005-01-06 Het levensverhaal van Edith Pijpers leest weg als een spannende kleine meisjesdroom. Door haar werk als model kon zij al op jonge leeftijd de wereld rondreizen, om zich na gedane zaken in de VS te vestigen. Daar ging ze verder met een tweede carrière: de muziek. 'NU is het moment om met mijn muziek naar buiten te komen', moet Edie (Edith en rechterhand Martin Motola) hebben gedacht. En die gedachte levert enige opgetrokken wenkbrauwen op, want het lijkt er op dat Edie een paar jaar te laat is. De grote triphop rage is alweer tien jaar geleden, het hoogtepunt van Tori Amos ligt ook alweer jaren terug, en van Kate Bush hebben we al jaren niets gehoord. Maar dat neemt niet weg dat er voor goede popmuziek altijd plaats is. Niet bij het grote publiek, dan toch wel bij een selecte groep liefhebbers. Fans van onheilspellende Trickyhop bijvoorbeeld. Opener ‘Animal’ is precies wat de titel belooft: een nummer dat eerder doet denken aan een stil, ondoorgrondelijk dier met een killerinstinct zoals een zwarte panter. Het contrast met het lieflijk ogende meisje in het cd-boekje kan niet groter zijn.

Gelukkig bestaat Nu niet alleen uit donkere, dreigende triphop zoals Tricky het maakt. Daar hebben we Tricky al voor, en die heeft al platenlang niets fatsoenlijks meer uitgebracht. Nee, Edie is stukken breder en beter genietbaar. Tenminste, als je geen bezwaar hebt tegen vrouwenstemmen die zich helemaal geven, tot op het hysterische af. Want naast Tricky en Dido liggen ook Tori (Amos) en Kate (Bush) nooit ver uit de buurt. Nummer twee, 'La Di Da' is gelijk weer van een andere orde, zonder onherkenbaar te worden. Edie’s stem wordt naar grote hoogten gestuwd door de traditionele Ierse folkmuziek die haar begeleid. Het onschuldige, in het Frans gezongen ‘Ca y est’ doet herinneringen oproepen aan een Middeleeuwse Dolores Haze, en zo zijn er meer pareltjes te vinden. Staan er dan helemaal geen missers op? Jawel, ‘This Mess This Bliss’ is iets té enthousiast gezongen, en ook ‘Entendu’ had geschrapt mogen worden. Maar op een totaal van 15 nummers is twee missers niet veel.

Edie levert met ‘Nu’ een mooie, gevarieerde cd af, die zijn tijdsgeest niet mee heeft. Wellicht is het daarom dat de cd een eigen beheer productie is, want het songmateriaal is sterk en gevarieerd genoeg om bij een platenmaatschappij uitgebracht te worden. Nu dreigt de plaat ondergesneeuwd te raken, en dat zou onverdiend zijn.
Recensent:Jasper van Vugt Artiest:Edie Label:Eigen Beheer
Agresion - War Of Contradictions

Agresión - War Of ContradictionsOm het hele voorwoord maar een keertje over te slaan: Wow wow wow! Ik volg...

Geen Coverart Beschikbaar

Silence is Sexy - Selftitled Het kiezen van een bandnaam is een lastige taak. Wat blijft er lekker hangen...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT