Gelijk bij de start zijn de funk invloeden van The Dynamites zeer duidelijk aanwezig, nummers als ‘Burn it down’, ‘If I had known’ en ‘Somebody’s got it better’ zijn zeer drukke tracks met Charles Walker gillend over de melodie heen, hiermee heeft Burn it Down een zeer matige opening. Maar naarmate de plaat zich voortzet komen er meer en meer soul invloeden in de nummers en dat is een goede zaak. Als in ‘I got love for you’ zelfs een lichte ballad wordt ingezet, dan hoor je dat deze combo veel meer in zijn mars heeft dan wat het tot nu toe heeft laten horen. Het gros van de daaropvolgend nummers stelt dan ook niet meer teleur.
Hoogtepunt is wel ‘(It’s a) sunny day’, op een lekkere soul melodie vertelt Charles Walker in zijn eigen tempo zijn verhaal. Met name de hier en daar genomen pauzes zorgen voor een perfect gebalanceerde track. Het intermezzo waarin de track weer opnieuw wordt opgebouwd bezorgt de luisteraar zelfs even het gevoel dat het een live track betreft.
Op Burn it down laat Charles Walker duidelijk het grote euvel van zijn carrière horen, de muziek klinkt aardig maar haalt nergens het niveau van de groten der aarde. Natuurlijk blijven we hopen dat zijn volgende plaat een klassieker gaat worden, maar voorlopig zijn de voorprogramma’s en kleine zaaltjes echt het maximum voor Charles Walker.
Noblesse - We Are Not a Demo Noblesse maakt het met deze uitgave heel duidelijk, dit is geen demo!...
Gorgoroth - Quantos Possunt Ad Satanitatem Trahunt Na lang lopende rechtszaken zijn de raadsels eindelijk de wereld uit:...