Dit maakt Cadmium tot een uitermate avontuurlijke plaat, die veel doet denken aan UP van R.J. Stips die op zijn eerste soloplaat met eenzelfde knipoog en muzikale eruditie de gehele tot dan toe bestaande popgeschiedenis tot een eigen geluid kleit. Van den Berg schuwt het ook niet het ongewone te doen, tussen - maar ook binnen nummers - van genre te wisselen. Of een geluidje of een koortje er in te gooien daar waar niemand het verwacht. ‘Supertree’ is daar met zijn achtenhalve minuut wel een uitmuntend voorbeeld van. Als er in een nummer veel verandert, dan is het deze wel. Mummy’s A Tree lijkt hier het principe rockopera in minder dan tien minuten te proppen en slaagt daar nog alleraardigst in ook. Van stampende veranda blues naar Oosterse jinglejangle eindigend in rock komt alles wat de plaat in zich heeft voorbij.
Het minpunt van de plaat zit hem eveneens in het pluspunt. Hoe erudiet, technisch onderlegt, experimenteel en spannend deze plaat ook is, het lijkt erop dat weinig mensen hier nu warm voorlopen. Mummy’s A Tree heeft een plaat opgenomen die door de (vaderlandse) pers bejubeld zal worden, en vrij terecht, maar desondanks het grote publiek niet zal bereiken. Stefan van den Berg zit niet in een kaasreclame, ziet er niet uit als het meisje van de buren en heeft niet voorspelbaar voor een couture kanaaltje mee zitten zingen in de gebruikelijke prefabstijl van de huidige TMF generatie. Cadmium is een plaat waar je voor moet gaan zitten en de tijd voor moet nemen. Dan is het een blijvertje. Neem je die tijd niet, en ben je op zoek naar instant hitjes en gemakkelijk vermaak, dan gaat hij geheel aan je voorbij.
Eerdere recensies van Mummy's Tree:
- 06-03-2006: Loftmusic for Millions Yet Unaware.
The Fifth Alliance - Reflections on ConsciousnessIs het een demo of een EP? Het is in ieder geval geen langspeler: 17...
Luciano (House) - Tribute to the Sun Het is alweer negen jaar geleden sinds het debuut, en tevens meest recente,...