RECENSIE: UNA - Fábrica de Cemento

una-fabricodecemento
2005-02-20 Met mijn huisgenootje heb ik een lijstje van woorden. Woorden en uitdrukkingen die erg tenenkrommend zijn mogen op dit lijstje, en een plekje zoeken tussen termen als ‘Het felbegeerde roze papiertje’, ‘mijn allesie’ en ‘zijn natje en zijn droogje hebben’. Taalliefhebbers als we zijn (zij is Neerlandica) zien we het liefst deze uitdrukkingen zo snel mogelijk verdwijnen. Taal is een prachtige uitvinding, maar de invulling laat soms te wensen over.

Zo’n zelfde te-vermijden-woorden lijstje heb ik ook in mijn hoofd voor het schrijven van recensies. Dit naar aanleiding van een gesprek met een andere muziekliefhebber, die nauwelijks recensies meer leest doordat er altijd dezelfde dingen te lezen zijn. Niets originaliteit, altijd dezelfde bewoordingen. Termen als ‘sympathiek’ en ‘alleraardigst’ komen hoog in dit lijstje voor. En dan heb ik een probleem, want deze twee termen zijn precies de woorden die deze cd het best beschrijven.

Maar laten we eerst eens vertellen wie Una is, want het betreft hier een debutante. Deze Spaanse dame is in het dagelijks leven verkoopster in een Madrileense kiosk, en begon daar tussen het loten verkopen door liedjes te schrijven. Via de contacten met de Amsterdamse band Mist, die ze had opgedaan tijdens haar verblijf in Nederland, werden deze liedjes met Nederlandse hulp op Fábrica de Cemento gezet.

De begeleiding laat dan ook weinig te wensen over. De plaat klinkt als een geheel en zorgt voor genoeg variatie, waardoor de plaat als een warmbloedige droom klinkt. Zoals in ‘Fiebre’, een stil en klein liedje. Ook de prachtige gitaarbegeleiding in opener ‘Plegaria’ zorgt voor een dromerig gevoel in een tintelend liedje dat half wordt gesproken en half wordt gezongen. Het is een zangstijl die Una goed ligt, want haar zangkwaliteiten laten af en toe wat te wensen over. Dit is goed te horen in ‘Give love another chance’ en ‘Heart’. Niet geheel toevallig zingt Una hier in het Engels, maar ook is regelmatig te horen dat ze vocaal te kort schiet. Haar zang is dan wel zwoel en af en toe heerlijk loom, maar is ook niet krachtig genoeg en wat te afstandelijk, zonder dat dit intrigerend werkt. Het lijkt daardoor net alsof ze vlak wil klinken, en dat kan niet de bedoeling zijn. Het zorgt ervoor dat deze cd nét niet zo goed is als hij had kunnen zijn.
Recensent:Jasper van Vugt Artiest:UNA Label:Astro Discos
cancionesdeamorygratitud

Australian Blonde - Canciones de Amor y GratitudVoor even de grote held zijn. Zo voelen de kleine meisjes in tutu’s zich, die...

ToElysium-NightmaresNest

To Elysium - Nightmare's Nest To Elysium is een zevenkoppige formatie uit Nederland en maken al meer dan...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT