2009-11-26
De Amerikaanse progmetal band Shadow Gallery hoort samen met Dream Theater, Queensryche en Symphony X tot de absolute top in het genre. De sublieme metal met klassieke invloeden en daar over heen de expressieve zang van Mike Baker maakte Shadow Gallery bijzonder geliefd. De schok was dan ook bijzonder groot toen Baker in oktober 2008 plotseling overleed aan een hartaanval. De heren pakten, geheel in de geest van Baker, bijzonder snel de draad weer op en vonden in de persoon van Brian Ashland een nieuwe zanger .Nu, Amper een jaar na de dood van Baker, ligt de nieuwe schijf Digital Ghostsal in de winkel.Dat de band niet heel productief is blijkt wel uit het feit dat dit pas de zesde plaat in het 25-jarig bestaan van de band is. Maar bij alles wat de heren, en in het bijzonder de grote baas Gary Wehrkamp, doen wordt altijd perfectie nagestreefd. Zo geldt dat ook weer voor Digital Ghosts dat tot in de puntjes verzorgd is. Daarbij strijden briljante keyboard - en gitaarsolo’s om het hoogste woord zodat het album een natte droom voor elke gitaar en keyboard fetisjist is.
Wie denkt dat het album één grote herdenking voor Baker is, heeft het mis. Het grootste deel van het materiaal lag al klaar voor de dood van de frontman. Alleen ‘Digital Ghost’ handelt hoorbaar over het tragische gebeuren en blijkt een passend in memorian. In deze tekst komt de christelijke levensovertuiging van de bandleden het duidelijkst naar voren. Ook muzikaal is dit nummer bijzonder onderhoudend. Luister maar eens naar het mooie slideguitar geluid in het begin, de fraaie piano stukjes en het jazzy intermezzo halverwege wat ook behoorlijk opvalt door de gelaagde koortjes. Allen al voor dit nummer zou je Digital Ghosts aanschaffen. Alsof Baker het van boven af nog even heeft bestuurd.
Dat Ashland geen gemakkelijke taak zou krijgen stond al vast, al kwijt hij zich prima van zijn taak. Zijn stem lijkt niet heel veel op die van Baker, maar heeft slechts kleine raakvlakken. Het meest lijkt de stem van Ashland op die van Geoff Tate (Queensryche). Ook nu weer klinken de zeven lange stukken spannend en bevlogen. De vele tempowisselingen maken , zoals we gewend zijn, is dit zesde Shadow Gallery album geen makkelijke kost, al is ‘Strong’, met heerlijke gastzang van Ralf Scheepers, behoorlijk toegankelijk Afsluiter ‘Haunted’ maakt nog eens duidelijk waarom Shadow Gallery bij de progmetal top hoort. Horen is geloven!
Digital Ghosts is wederom een sterk staaltje vakmanschap van Wehrkamp en de zijnen. Brian Ashland is met vlag en wimpel geslaagd en blijkt een prima keus. Op deze manier kan Shadow Gallery nog jaren mee.
Liftid - Our Choice of WeaponNa bijna vier jaar niets uitgebracht te hebben komt een van de grotere bands...
Transatlantic - The Whirlwind Voor wie het even kwijt was: Transatlantic is de supergroep der...