De groei die deze Limburgers hebben doorgemaakt is te vergelijken met hoe een rups in een vlinder verandert. Was Liftid namelijk voorheen nog een zwakke rups, zo klinken ze na in een cocon gezeten te hebben als een ware vlinder. Eindelijk klinkt Liftid als een fatsoenlijke band.
Als we de band zelf mogen geloven, dan klinken ze nu als een mengeling tussen Lostprophets, 36 Crazyfists en Every Time I Die. Nu is het noemen van Lostprophets en Every Time I Die in één zin vrij gevaarlijk en slaat hier ook compleet de plank mis. Toch is, met name, de vergelijking met de heren uit Wales (Lostprophets) niet geheel onterecht. De vergelijking met de twee hardere bands moet waarschijnlijk duiden op dat de band niet zo poppy klinkt als de Lostprophets.
Our Choice of Weapon klinkt net als de artwork eruit ziet en dat is ‘Fris’. Fel roze tegen een strakke, witte achtergrond. De opener ‘Marching Men’ moet het hebben van agressieve screams die inderdaad wel wat weg hebben van een 36 Crazy Fists song, nog sterker lijkt de tweede track ‘Burning Blades’ op een van Lostprophets. Het zou de band dus wel sieren als ze iets meer eigen gezicht zouden geven aan de tracks op het aankomende studio album.
Deze vier tracks beloven veel goeds voor de toekomst van Liftid. Ik ben nog niet opslag fan, maar luister hier wel een stuk liever naar dan de eerste twee albums Stars and Lions en Starting Fire. Er is nog hoop!
Eerdere recensies van Liftid:
- 05-04-2006: Starting Fire;
- 06-01-2005: Stars and Lions.
A Place To Bury Strangers - Exploding HeadNadat A Place to Bury Strangers in 2007 hun titelloze debuut in de...
Shadow Gallery - Digital Ghosts De Amerikaanse progmetal band Shadow Gallery hoort samen met Dream Theater,...