RECENSIE: Wende - No 9

Wende - No 9
recensie cijfer 2009-12-10 Wende Snijders had het bij het maken van haar eerste zelfgeschreven en gecomponeerde cd niet makkelijk. De prachtige manier waarop ze voorheen Franse en Nederlandse chansons ten gehore bracht kwamen uit een totaal andere hoek dan hetgeen waar zij nu heen wilde. No 9, haar nieuwste cd, is een vernieuwende Engelstalige popplaat geworden. Het heeft een bijzonder intense, maar ook duistere kant en is daarom niet altijd even toegankelijk. Tegelijk mist het veel van de intense uitbarstingen waar Wende’s eerdere werk ook bekend om was.

Wende baseerde de titel van No 9 op het experimentele nummer ‘Revolution No 9’ van The Beatles. Dezelfde Beatles als waarvandaan de cover ‘Come Together’ opeens verscheen als eerste Engelstalige nummer op Chanté. Ze wilde los van haar verleden een plaat neerzetten die een andere kant liet zien. De afstotende opener ‘Dream’ is daarom direct een maatregel om de kaf van het koren te scheiden. Als soort kakofonie worden de luisteraar onheilspellende opmerkingen toegezegd. ‘Wonderful’ begint al even onheilspellend, maar gaat langzaam over in een kermisnummer. Althans zo lijkt het, want dankzij de strijkers komt het nummer weer terug bij het duistere begin. Qua sfeer sluit ‘Wonderful’ dan ook aan bij de single ‘Roses in June’. Een nummer dat tekstueel gaat over vrij zijn en eenzaamheid, maar door de zware bas, schreeuw-uithaal en vrij hoge losse tonen toch behoorlijk dicht op je huid zit.

Veel van de nummers op No 9 worden beter na herhaaldelijk beluisteren. Enkele voorbeelden zijn het ingetogen ‘NY is Passing By’ en het bombastische a-tonale ‘Sunday Morning’. Hoewel het bij de laatste moeilijk blijft om het nummer op te laten staan. Minder experimenteel is het slaapliedje ‘Beatiful Song’ of de melige Obama-song ‘Yes we can’.

No 9 voelt aan als een duister experiment waar juweeltjes uit ontstaan. Niet alles lukt, maar veel wel. Wende blijft boeien, ondanks dat het niet na één keer luisteren allemaal op z’n plaats valt. Als je deze cd de tijd gunt die hij nodig heeft zul je daarom zeggen dat hij steeds beter wordt. No 9 is een volwassen plaat van een opgroeiende zangeres.
Recensent:Erik Oudman Artiest:Wende Label:Brigadoon
Brother Ali - US

Brother Ali - Us Brother Ali is geboren als Jason Newman en een Amerikaanse hiphop artiest....

Ghislain Poirier – Run the riddim

Ghislain Poirier - Run the Riddim De dancehall muziek beleeft de laatste tijd een complete wedergeboorte, het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT