2009-12-20
M.O. & Brakko is een uit Amsterdam afkomstig hiphopduo. Nadat ze in 2008 de Grote Prijs van Nederland in de categorie hiphop wonnen, brachten ze datzelfde jaar hun debuutalbum met de cryptische titel Catharsis uit. De reacties waren wisselend, vooral op de lyrics werden hier en daar wat punten ter verbetering gevonden, maar M.O. & Brakko stonden definitief op de vaderlandse hiphopkaart. Het is inmiddels een jaar later en als aperitief voor het aangekondigde tweede album hebben de Amsterdammers Koester opgenomen. Met eenvoud als wapen proberen de heren met dit nieuwe pre-album een groter publiek aan te spreken.Na een enkele luisterbeurt is eigenlijk al duidelijk dat Koester min of meer gedragen wordt door RavenBros, de man achter de uitmuntende beats onder het nieuwe materiaal. Waar het duo op Catharsis duidelijk nog zoekende was naar een definitieve eigen stijl, zit de boombap-sfeer er op Koester duidelijk in. Dit zorgt ervoor dat Koester in alle opzichten veel meer een samenhangend geheel vormt dan zijn voorganger. De beats zijn goed gekozen bij het stemgeluid van M.O. & Brakko en klinken een stuk eenduidiger dan op Catharsis. Met RavenBros lopen de Zuidoosters een stap vooruit op het gros van de rest van de Nederlandse hiphopbeweging.
Tekstueel gezien zitten M.O. & Brakko echter nog niet op het niveau van hun collega’s uit de scene. Waar veel rappers er tegenwoordig vrij op los filosoferen over actuele kwesties, zit deze diepgang er bij dit duo een stuk minder in. Thema’s als de recessie blijven uiteraard niet onbesproken, maar een hoop lines raken kant noch wal en doen over de grote lijn wat simpel aan.
Met Koester bewijzen M.O. & Brakko qua beats het topsegment van de Nederlandse hiphopscene te vormen, maar op het gebied van lyrics nog wat steekjes te laten vallen. Hoe dan ook maakt het nieuwe materiaal hongerig naar het nieuwe ‘echte’ album, al is het maar om de heerlijke vibe die de Mokumers weten te creëren.
Heavy Trash - Midnight Soul SerenadeJa hoor, ze hebben het weer geflikt. Ten derden male leveren Jon Spencer en...
Every Time I Die - New Junk Aesthetic Every Time I Die timmert al meer dan tien jaar aan de weg met een...