Met The Circle is Bon Jovi inmiddels toe aan het elfde studioalbum en opnieuw heeft de band een zeer radiovriendelijk album gemaakt, waar vrijwel alle scherpe kantjes netjes vanaf zijn geproduceerd. Openingstrack ‘We Weren’t Born To Follow’ is bijvoorbeeld best goed, maar met een dergelijke, opstandig klinkende titel verwacht je toch een flinke dosis overtuiging. Deze ontbreekt hier echter volledig.
‘When We Were Beautiful’ is een typische Bon Jovi song. Een rustig begin en dan verderop iets harder. Ook ‘Live Before You Die’ kent een dergelijke opbouw, al is het stevige stuk hier wel wat harder. Door de weelderige vioolpartijen wordt het echter toch niet al te hard en blijft het geschikt voor de radio en de stadions.
‘Superman Tonight’ is een vrij stevig nummer, maar door de overvolle productie klinkt het uiteindelijk toch erg gladjes. Dat het ook anders kan, bewijst Bon Jovi in songs als ‘Brokenpromiseland’ en ‘Bullet’. Dit laatste nummer heeft een typisch Amerikaanse tekst over de zinloosheid van geweld, maar is muzikaal gezien dik in orde. Vooral de gitaarsolo van Richie Sambora is lekker.
Het belangrijkste minpunt van The Circle is het feit dat Bon Jovi echt helemaal niets nieuws aan het eigen oeuvre toevoegt. De band doet hetzelfde als in pakweg 1995, alleen waren toen de songs van een beter niveau. De muziek op The Circle stoort niet echt, maar weet ook slechts bij hoge uitzondering te boeien.
Crappydog - Sure Ain't Getting Any YoungerDoodzonde dat de deadline voor het inleveren van eindejaarslijstjes al...
Weezer - Raditude De laatste Weezer releases waren zeker niet gruwelijk slecht, maar als...