Hoe dan ook, muzikaal vallen er op Hundreds Of Lions heel wat streepjes Burt Bacharach in combinatie met Jolie Holland, Fiona Apple, Regina Spektor en Ani Difranco te ontwaren. Vocaal doet McKeown dan weer regelmatig aan de fijne zalvende stem van Suzanne Vega denken. Als geheel laat het album zich dan ook het best typeren als een poppy folkplaat met een uitermate dromerig karakter.
‘The Foxes’, ‘(Put The Fun Back In The) Funeral’ en ‘The Lions’, de absolute hoogtepunten van het album, slepen je moeiteloos mee in McKeown’s vertellingen en bezwerende (afwisselend rijk georchestreerde en sober ingekleurde) muzikale wereld. Maar als geheel kent het schijfje toch net iets te weinig weerhaakjes en eigenheid om een blijvende indruk achter te laten.
Toch charmeert McKeown beslist en een draak van een album is Hundreds Of Lions allerminst; het kabbelt in ieder geval best lekker voort allemaal. Euforisch zijn we niet, maar nieuwsgierig naar eerdere releases heeft dit schijfje ondergetekende in ieder geval gemaakt. En bovengenoemde favoriete tracks zullen de komende tijd ook nog regelmatig opgezocht worden. Wie weet groeit het album als geheel dan ook nog wel wat meer.
Gliss - Devotion ImplosionShoegazen mag weer. Voor het uit Los Angeles/Kopenhagen afkomstige trio...
Nicolay - City Lights vol. 2: Shibuya Nicolay is een Nederlandse producer die momenteel in Amerika woont. Samen...