Maar, Gliss houdt niet van alleen maar shoegazen. Op verschillende momenten komen er ook wat meer uptempo garagerock invloeden om de hoek kijken. Zeker in combinatie met de sexy dromerige stem van Victoria Cecilia is dat een fijn spannende combi. Een combi, die ervoor zorgt dat de aandacht van de luisteraar nauwelijks verslapt. Gliss trapt het album af met ‘Morning Light’. Deze song doet in de verte denken aan een uptempo shoegaze versie van Mazzy Star. En ‘29 Acts Of Love’ heeft vervolgens dan weer weinig met shoegazing te maken. Deze song heeft meer de rauwe energie die je bij garagerock bands tegenkomt. En zo trekt het album aan de luisteraar voorbij. De ene keer fraai meeslepend met wat psychedelische invloeden (‘Sleep’, ‘Lovers In The Bathroom’, ‘Sister Sister’). Een andere keer zelfs behoorlijk toegankelijk en wat meer uptempo (‘Beauty’, ‘Sad Eyes’). Op die meer toegankelijke momenten doet de band ook denken aan het onvolprezen 360’s. Deze prachtband uit Boston bracht begin jaren ’90 sterke albums uit, waarop zij ‘60s psychedelica koppelden aan rock invloeden.
Devotion Implosion klinkt lekker vol en warm. Het album is dan ook geproduceerd door Gareth Jones (o.a. Depeche Mode, Interpol, Grizzly Bear). Het afmixen was in handen van Greg Calbi (o.a. The Hold Steady en Anthony and the Johnsons). Op zich zijn deze grote namen geen voorwaarde voor succes. Maar het zorgt er wel voor dat het album zich hierin onderscheidt van de vele shoegaze bandjes die nu weer uit de grond gestampt lijken te worden. Hopelijk gaat dit ze dus helpen. Gliss verdient het namelijk om gehoord te worden.
Norah Jones - The FallVoor wie geen fan was van de zoete, jazzy popliedjes van Norah Jones , zal...
Erin McKeown - Hundreds of Lions Als we haar met covers gevulde album Sing You Sinners (2007) en de live...