Het achtste studioalbum van de band rond de singer-songwriter opent met ‘The Beginning’. Over sombere klanken zingt E nog vol lof over zijn relatie: She put her arms around me, gave me a kiss, and everything was beautiful and free in the beginning. Een nummer later is deze paradoxale lofzang echter over. Het tempo is wat omhoog geschroefd en E verwoordt nu zijn pijn na de scheiding. In de nummers die hierop volgen houdt E dit gevoel vast. Het verdriet is bijna tastbaar in nummers als ‘Mansions Of Los Feliz’.
Onder minimale begeleiding - uitzonderingen daar gelaten - zingt E opnieuw een album vol, zonder repetitief over te komen. Over de grote lijn ligt End Times wel erg in het verlengde van het akoestische deel van Hombre Lobo. Ditmaal heeft de drummer helemaal vrijaf mogen nemen; enkel gitaar en piano begeleiden E. Af en toe - ‘In My Younger Days’ en titelsong ‘End Times’ - klinkt End Times wel enigszins voorspelbaar, maar E kan het zichzelf veroorloven. Dat het prachtige nummers zijn valt namelijk niet te ontkennen.
Met de minimale middelen verzorgt Eels - maar eigenlijk vooral E - een prachtige opener van 2010. Geruchten gaan dat End Times het laatste materiaal van Eels zal zijn. Geluiden van de andere kant beweren echter dat er nog twee platen op de plank liggen. End Times is niet Eels’ beste plaat, maar doet in elk geval hopen op meer.
Eerdere recensies van Eels:
- 16-06-2009: Hombre Loco (12 Songs of Desire).
Torre Florim & Roos Rebergen - De Speeldoos De Speeldoos heet de EP van De Staat-frontman Torre Florim in...
Le Peuple de l'Herbe - Tilt Het is soms oneerlijk verdeeld in de wereld. Het album Tilt van het Franse...