2010-02-06
Yeasayer debuteert eind 2007 met het album All Hour Cymbals, dat in eerste instantie een beetje onopgemerkt blijft. In het voorjaar van 2008 is er echter een behoorlijke hype rond de New Yorkse wijk Brooklyn en hierdoor breekt Yeasayer alsnog door, samen met Vampire Weekend en MGMT. Het is overigens niet zo dat de band deze doorbraak alleen aan de hype te danken heeft, want All Hour Cymbals is één van de leukste albums van de afgelopen jaren.Inmiddels is het 2010 en dit jaar zullen de drie genoemde ‘Brooklyn-bands’ moeten gaan bewijzen dat ze van blijvende waarde zijn. Vampire Weekend deed dat inmiddels op overtuigende wijze met het album Contra en later dit voorjaar moet ook de tweede plaat van MGMT gaan verschijnen. Nu is echter eerst de beurt aan Yeasayer.
Het eerste goede voorteken voor het nieuwe album krijgen we al begin 2009 met de release van de verzamelaar Dark Was The Night. Yeasayer’s song ‘Tightrope’ vormt het hoogtepunt van dit ronduit goede album, dat ook bijdragen bevat van bands als The Decemberists en The National. Later dat jaar geeft de band in de vorm van ‘Ambling Alp’ de eerste song van Odd Blood vrij. Kort voor de release van het album verschijnt de eerste officiële single, getiteld ‘O.N.E.’.
Op Odd Blood blijft Yeasayer enerzijds trouw aan het psychedelische geluid van het debuutalbum, maar zijn de songs wel wat toegankelijker. Dit geldt overigens niet voor de nogal vage, maar wel erg mooie opener ‘The Children’.
Een ander belangrijk verschil met All Hour Cymbals is het feit dat de percussie, al dan niet van elektronische aard, deze keer veel meer op de voorgrond staat. Het album bevat zelfs een aantal dansbare tracks, waaronder het eerder genoemde ‘O.N.E.’. Deze song doet in het begin nogal aan Talking Heads denken, maar wordt verderop meer elektronisch van aard. ‘Rome’ en het funky ‘Mondegreen’ zijn eveneens dansbaar. Ook ‘Love Me Girl’ is hoekig en percussief, maar ligt net wat lastiger in het gehoor.
Nog mooier dan deze ritmische songs zijn de wat tragere nummers op Odd Blood. Vooral het inmiddels welbekende ‘Ambling Alp’ en ‘Madder Red’ zijn prachtig. De laatstgenoemde track heeft drums die zo uit een foute jaren ’80 rocksong gepikt zouden kunnen zijn, maar op één of andere manier komt Yeasayer ermee weg. Verder heeft dit nummer een erg mooie zangmelodie. Een ander hoogtepunt is ‘I Remember’, dat begint met een Kraftwerkiaans keyboardje, maar verder zeer psychedelisch klinkt. Ook het korte ‘Strange Reunions’ en afsluiter Grizelda zijn erg mooi.
Yeasayer band verlegt op Odd Blood haar eigen grenzen en zal hiermee wellicht niet iedereen een plezier doen. Het getuigt echter wel van een gezonde experimenteerdrift en hoewel niet alle experimenten voor 100 procent geslaagd zijn, levert het wel een erg goede plaat op. Waarschijnlijk één van de beste van 2010.
Aspera - RipplesSoms komt er een album uit dat vriend en vijand weet te verbazen. Ripples...
Tom McRae - The Alphabet Of Hurricanes Zijn naamloze debuut in 2000 was er eentje om van te dromen. Prachtige,...