De plaat opent veelbelovend met het nodige vuurwerk. ‘Geograpy, Vonnegut And Me’ ramt er redelijk stevig in. Dan trekt de zanger zijn mond open en worden vermoedens werkelijkheid. Een voor het genre zo herkenbare, zeikerige, gladde stem schalt uit de speakers. De zoveelste emo plaat zonder ook maar één origineel element is een feit.
Het is moeilijk om de hele plaat door te komen. De plaat is traag, de cleane zang klinkt zeurderig en het swingt allemaal voor geen meter. Van die typische semi-progressieve net niet riffs. De band dekt zich vast in met het nummer ‘I Support Same Sex Marriage’. Veel meer hoeft er niet gezegd te worden. Tekstueel gezien is het ook niet echt om vrolijk van te worden. Met name veel geneuzel voor pubers. Misschien wordt het soms wel inhoudelijk interessant, maar dan kan de luisteraar zich al niet meer concentreren door het gejammer van de zanger.
Als laatste stuiptrekking komt de band met ‘Show Me Your Vanishing Act One More Time’ op de proppen. De band heeft een aardig tempo te pakken en klinkt voor het eerst sinds de openingstrack niet onaardig. Bij de afsluiter ‘When We Stand On Each Other We Block Out The Sun’ moet je even doorbijten, daarna gaat het best. Fireworks kan duidelijk mee dan het laat zien.
Alle puisterige poppunk tieners met een sweet sixteen-crisis kunnen deze plaat blind aanschaffen. Om uit die crisis te komen raad ik ze echter aan een degelijke rock ’n roll plaat te kopen.
Son of Dave - Shake a Bone Son Of Dave is een goed voorbeeld van een langlopend soloproject. Het...
Barren Earth - Curse of the Red River Er zijn zo van die debuutplaten waarmee een band direct op de kaart wordt...