Clearing Air is opnieuw een sterk album geworden. Met zijn bezwerende stem en akoestische gitaar weet John Carrie vanaf het begin de aandacht op zich te vestigen. En de band vult hem daarbij meer dan prima aan. Of het nu gaat om sfeervolle folksongs, psychedelische pop of behoorlijk intense rocksongs, John Carrie and Moor Green weet hoe een goede song moet klinken. En dan helpt het natuurlijk, als je band staat als een huis. Op momenten klinkt John Carrie als een kruising tussen Finn Andrews van The Veils en James Walsh van Starsailor. Zijn intense voordracht zorgt ervoor dat songs als ‘Leaving Now’, ‘Easy Chew’ en de titelsong ver boven het maaiveld uitstijgen.
Hoewel de band als basis een folky inslag heeft, varieert de band op dit album enorm met verschillende muziekstijlen. Zo is er het weirde, psychedelische ‘Aquarium Management’, maar ook het verrassende ‘Fists Can Fly’. Deze song groeit vanuit een drum & bass basis via een Placebo-achtige brug uit tot een intense rocksong.
Maar de echte hoogtepunten zijn waarschijnlijk toch wel ‘Green Think Tank’ en het aanstekelijke ‘Sewn Up’. Hoewel beide songs enorm verschillend zijn, blijven ze beide direct ergens in je hersenpan hangen. Clearing Air is dus zeker een verdienstelijke opvolger van hun debuut Folk Is Not Happy. Of de band met dit album nu wel gaat doorbreken, betwijfel ik. Daarvoor is de band denk ik net iets te eigenzinnig. Maar dat maakt de kwaliteit van dit album er natuurlijk niet minder om.
Eerdere recensies van John Carrie and Moor Green:
- 22-08-2007: Folk is not Happy.
Aux Raus - Remixes Aux Raus verbaasde iedereen toen zij in 2009 hun tweede album The Brick Is...
Mintzkov - Rising Sun, Setting Sun De zon komt op en gaat onder. Elke dag weer. Alsof het niets is. We twijfelen...