2010-03-07
Wanneer zanger Andrew McDermott (Mac) in 2007 plotseling Threshold verlaat, laat hij veel fans in vertwijfeling achter. De band wordt uit de brand geholpen door oorspronkelijke zanger Damian Wilson, maar van Mac wordt weinig meer vernomen. Stilzitten doet de in Duitsland wonende zanger, die begin jaren negentig ook in Sargant Fury zong, geenszins. Zo duikt hij op in het heropgerichte Yargos en formeert hij met zijn jeugdvriend Dave Hills (Hilly) SwampFreaks. De band wordt aangevuld met Gavin Gray op bas en Chris Fish op drums. Doel van het viertal is lekkere ongecompliceerde rock spelen met een lekker jaren zeventig gevoel. Plezier maken staat bij dit prettig gestoorde kwartet voorop.Op de titelloze debuut EP wordt de band naar eigen zeggen beïnvloedt door bands als Led Zeppelin, The Free, Black Sabbath en de overbekende grunge bands. Voeg daar dan ook nog maar The Cult en Kings-X aan toe en het moet wel duidelijk zijn wat men van de zes in eigen beheer opgenomen nummers kan verwachten. Kenmerkend is het wat tingelende, groovy gitaargeluid van Hilly dat soms tegen stoner aanleunt. De uit duizenden herkenbare dominante stem van Mac maakt dat SwampFreaks een geheel eigen geluid heeft.
’Gaitor’ is een doordachte opener en door het wat kale geluid komt Mac zijn stem heerlijk tot zijn recht. De effectieve riffs, met halverwege een Sabbath break, maken het nummer van begin tot eind verslavend. Tweede nummer ‘Monkey In Yer Bed’ is vrij toegankelijk en hierin klinkt Mac als een broertje van Ian Astbury. Het nummer kent duidelijk invloeden van The Cult ten tijde van Electric. Hoogtepunt van de EP is ‘Broken’, waarin Mac zeer ingetogen zingt en de Kings-X invloeden het meest naar voren komen. Aan het eind van het nummer komt de band tot een heftige climax. ‘Tiny People’ is een groeibriljantje waarin SwampFeaks klinkt als een mix van Led Zeppelin en Black Sabbath. Het vrij rustige ‘Fell To The Ground’ valt vooral op door de opvallende basloopjes van Gav. Meezinger ‘Follow Me’ sluit het plaatje in stijl af. Een compliment is er voor Chris Fish die met zijn strakke drumwerk het lekkere losse spel van zijn bandmaten in goede banen leidt.
Ondanks dat de eerste EP van SwampFreaks nog behoorlijk Spartaans klinkt is duidelijk welke kant de band op wil. Binnen vrij afzienbare tijd moet er een volwaardig album van deze moerasgekken verschijnen. Deze EP is alvast een smakelijk voorproefje voor liefhebbers van eerlijke rock, en wie weet rolt hier zomaar een tweede Wolfmother uit.
OneRepublic - Waking Up OneRepublic is bekend geworden dankzij het door Timbaland geproduceerde...
Dowzer - Not As Plant ‘Punk’s dead, emo kids next’ maar niet als het aan de drie rebellen Deny,...