2010-03-22
Het Amerikaanse Six Gallery heeft zichzelf vernoemd naar een club van zes dichters uit het San Francisco van de jaren vijftig. Deze mannen werden beroemd door in een kunstgalerij een avond te organiseren en gezamenlijk gedichten voor een klein publiek voor te lezen. Het fameuze gebeuren gaf een viertal muzikanten jaren later inspiratie om muziek te maken. In eerste instantie begon de band met spelen van instrumentale postrock en bracht sinds haar oprichting in 2005 twee EP’s uit. Men vond echter dat er toch zang nodig was om het geheel compleet te maken, zodat in 2008 zanger Daniel Francis de band kwam versterken. Een goede zet, zo blijkt na het beluisteren van het debuut Breakthrough In Modern Art.Meest in het oog lopende attractie van de band is het uitmuntende gitaarspel van Will Vokac die vooral door zijn fingertapping techniek behoorlijk opvalt. De muziek van de band klinkt daardoor melodieus en soms ook enigszins jazzy. De piepende hoge gitaarsolo’s en de gedragen, niet al te opvallende, vrij hoge stem van Francis passen geweldig bij elkaar. Het levert een album met tien muzikaal hoogwaardige werkjes op.
Het bandgeluid is vrij open waardoor ook de andere instrumenten goed aan bod komen. Zo klinkt het drumwerk van Benji Miller lekker tegendraads, zijn de basloopjes van Alex Weinhardt virtuoos en is het spel van tweede gitarist Ben Schreiber functioneel. Het duurt weliswaar even voor het kwartje valt omdat op het eerste gehoor vrij weinig lijkt te gebeuren, maar na enig stug doorluisteren ontvouwt de poëtische muziek zich voor de doorzetter. De plaat klinkt wel wat netjes en zou wat rauwer mogen klinken, maar gelukkig komt er af en toe wat steviger gitaarwerk langs zoals in ‘Say Matte’ en ‘Eddie & The Marble Fun’. Meest opvallende songs zijn ‘Just Hey’ dat door de pittig knorrende bas lekker vlot klinkt, en waarbij Francis wat indringender te horen is, en de monumentale afsluiter ‘Smile Like A Switch’, waarin wat post-metal invloeden doorklinken.
Omdat de tien nummers toch wel enigszins op elkaar lijken is het na veertig minuten mooi geweest. Net als een bundel gedichten moet je ook deze muziek in kleine porties tot je nemen, om de schoonheid tot je door te kunnen laten dringen. Wat dat betreft is de naam goed gekozen.
Fun Lovin' Criminals - Classic FantasticDe maffiosi van de Fun Lovin’ Criminals zijn terug met een nieuw album en...
Freek de Jonge - Van A naar Z “Niemand kan nog om mij lachen” zingt Freek de Jonge vrolijk op zijn...