2010-04-05
Vieze garage, grime, electro beats en lyrics in het Cockney Engels. Is het Dizzee Rascal, de grote vertegenwoordiger van dit genre? Nee, het is een vrouw. Een vrouw uit Denemarken nog wel. Lucy Love doet het Britse trucje heel dik over op haar debuutplaat Superbillion. Een goede ontwikkeling? Dat valt te bezien.“When I drop a rhyme, I create history. It’s about time, cos this is not a mystery”. Rijmelarij van likmevestje noemen we dat. En dan met een fake Cockney accent op een net iets te stoere toon. Zeker historisch, want lachwekkend slecht. Muzikaal gezien is het ook al niet veel soeps. Volgens kenners is dat cool, zo’n minimale trage grime beat. Ik noem het liever beperkt. Het inspiratieloze, monotone geneuzel van deze dame uit Denemarken, over een tot vervelens toe herhaald computer deuntje dreigt na twee nummers al desastreuze gevolgen te hebben voor mij mentale gesteldheid.
“Catchy as fuck, maar tegelijk retehip en underground, …….”, aldus de website van Noorderslag. Want volgens het boekje is deze dame natuurlijk de grote muzikale openbaring van 2010. Daarover spreek het persbericht ook al. Als ik zo’n zin lees, dat gaan echter alle alarmbellen af. Retehip en underground, een contradictio in terminis als je het mij vraagt.
Laat deze muziek lekker over aan de Britten en als je er toch wat mee doet, ga dan niet ook het accent imiteren. Op Supperbillion staat voornamelijk meuk. Eentonig, naargeestig en nep. Af en toe komt er wel een catchy deuntje voorbij, maar dit is onvoldoende om de plaat een voldoende te geven.
The Van Jets - Cat Fit Fury The Van Jets is een rockband uit het Belgische Oostende. In 2004 wint de...
The 101’s - Get What You Deserve Uit Erp komt een stel jonge honden die zich The 101’s noemen. De band...