2010-04-03
Thomas Gabriel Fischer, alias Tom G. Warrior, is bij iedere metalkenner bekend als het kloppend hart van Celtic Frost. De Zwitserse band is voor menig extreme metal band een grote bron van inspiratie gebleken. Tot groot enthousiasme van de fans werd Celtic Frost in 2002 heropgericht. Helaas duurde de opleving maar één fraai album lang, omdat Tom in 2008 de band weer opdoekte. Gelukkig is de heer Warrior weer opgedoken in wat in zijn Celtic Frost tijd als zijproject gold: Triptykon. Hij kan dus nu al zijn tijd steken in deze band. Dit doet hij samen met gitarist V. Santura van Dark Fortess, drummer Norman Lonhard van Fear My Thoughts en de vrij onbekende bassiste Vanja Slajh.Om maar gelijk met de deur in huis te vallen; de debuutplaat Eparistera Daimones is er één om te zoenen. Wat de heren en dame in dit ruim zeventig minuten durende werkstuk hebben neergezet is van bijzonder hoog niveau. De stijl van Triptykon is moeilijk onder één noemer te vatten, maar door de stem van Warrior blijft de geest van Celtic Frost de hele plaat rondwaren. Zo zijn er diverse black- en thrashmetal passages te ontwaren, maar duiken er net zo makkelijk stukjes op die aan de oude Anathema doen denken (‘In Shrouds Decayed’), of in het zelfde nummer aan My Dying Bride. Ook zijn er regelmatig drones te horen die zo van elke willekeurige Sunn o))) plaat hadden kunnen komen. Hoogtepunt wat dat betreft is de negentien minuten durende uitsmijter ‘The Prolonging’, vol met tergend trage passages, en ultralaag gestemde gitaren. Geen enkel nummer klinkt standaard, en of het nou ziedende thrash is in ‘A Thousand Lies’ of zwartgallige doommetal in het magistrale ‘Abyss Within My Soul’, altijd weet Triptykon een snaar te raken. Typerend voor de afwisseling is het piano intermezzo halverwege ‘Myopic Empire’, of de triprock in ‘My Pain, wat geheel wordt gezongen door een zangeres. Het nummer is een vreemde eend in de bijt, heeft weinig met metal te maken, maar klinkt beeldschoon.
Aan de stem van Tom moet je altijd even wennen, maar zijn maniakale gekraak is uit duizenden herkenbaar. Het gevarieerde gitaarspel van Santura maakt dat de plaat van begin tot eind avontuurlijk en spannend klinkt. Hierdoor zijn er ook wat raakvlakken te ontwaren met de briljante laatste plaat van Dark Fortress. Triptykon staat met haar debuut direct op de kaart en laat horen dat ook op de platgetreden paden van de metal nog verrassingen mogelijk zijn. De band mag op het Tilburgse Roadburn festival deze absolute wereldplaat gaan promoten. Gaat dat zien!
Sven Hammond - The Marmalade SessionsDat je ook met een orgel kunt vlammen, bewees o.a. zZz eerder al fijntjes....
Poisonblack - Of Rust and Bones Ongemerkt is het Finse Poisonblack een gevestigde naam geworden in de...