RECENSIE: Lower Than Atlantis - Far Q

Lower Than Atlantis – Far Q
recensie cijfer 2010-03-21 Meer dan een jaar geleden kwam de debuut EP van Lower Than Atlantis uit genaamd Bretton. Deze stond veelal vol met hardcore. Het leek er zelfs even op dat het bij die ene EP zou blijven doordat de band erg onstabiel was na de release. Zo versleet Lower Than Atlantis het afgelopen jaar drie bassisten en twee drummers. Het tegenovergestelde bleek waar. De situatie bracht de enige twee niet-gewisselde leden dichter bij elkaar wat in maart 2010 resulteert in deze debuut cd, genaamd Far Q. Een album over de problemen van de hedendaagse Britse jeugd.

Associaties zijn snel gemaakt bij het horen van Far Q; Blink 182, Foo Fighters, Gallows, het klinkt alsof je het allemaal al een keer eerder hebt gehoord. Het geluid is overduidelijk het resultaat van vele invloeden gebundeld in één band. Dit zie je erg terug in de zang van Mike Duce. De ene keer is hij aan het grunten en even later zingt hij clean. Het knappe hieraan is dat je niet altijd doorkrijgt dat de hele tijd Duce is die je hoort, de stemmen klinken namelijk erg gevarieerd.

Lower Than Atlantis gaat hard van start met de eerste twee nummers, die veelal doen denken aan de hardcore ep release van vorig jaar. Bij het tweede nummer 'B.O.R.E.D.' heb je het idee dat Duce een zuurstofapparaat nodig heeft. Hij zingt alsof zijn leven ervan afhangt. Ironisch genoeg eindigt hij het nummer met “And now I’m bored”. Na dit knallende begin maakt de band de juiste switch naar het hoogtepunt van het album. Taping Of The Radio is een kritisch geluid naar het downloaden op internet. En het meest toegankelijke nummer van het hele album en daarom niet voor niets de eerste single.

De rest van de cd blijft een mix van hardcore en punk. Maar ook grunge invloeden zijn hier en daar te vinden. Het is moeilijk om Lower Than Atlantis in een hokje te plaatsen. En dat is gelijk de kracht van de band, het kunnen mixen van verschillende invloeden en dat eigen maken. Far Q lijkt op het eerste oor onorigineel, maar weet toch de nummers eigen te maken. Zeker een band waar we nog wat van gaan horen.
Recensent:Jeroen Aerts Artiest:Lower Than Atlantis Label:Redfield Records
Danko Jones – Below the Belt

Danko Jones - Below the BeltEigenlijk doet Danko Jones al tien jaar hetzelfde. Tekstueel gaat het nog...

[Önder & FS Green] – [De Kassier: een Monnie Album]

Önder - De Kassier Önder wil vooral geld verdienen, kickt op naamsbekendheid en heeft als...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT