Op Streets of Glass, het debuutalbum van deze band uit Zuid Holland, horen we namelijk een band die soms wel veel weg heeft van deze jaren ‘90 grunge band. Er moet echter wel gewaakt worden dat we deze band niet afschrijven als de zoveelste Nirvana-kopie, want ondanks dat zanger Leo van Duijn heel erg kan klinken als de wederopstanding van Kurt, hebben de heren van The Rudolfs wel degelijk een eigen smoel.
Als we luisteren naar het nummer ‘Rail Boad Track’ en dan met name de laatste minuut, dan zou je zo kunnen zeggen dat er een verloren Nirvana tape boven water is komen drijven. Terwijl als je luistert naar ‘Christal’ (waar tevens ook een videoclip voor gemaakt is), dan is de vergelijking met Nirvana ver te zoeken. Dit vijftal klinkt tijdens ‘Christal’ namelijk erg fris, en staat het ver af van de sombere kenmerken van de grunge muziek. Het is bijna een zomers liedje.
Na een paar luisterbeurten mag dan ook gezegd worden dat de overeenkomst tussen The Rudolfs en Nirvana hem vooral zit in de vocalen. Tracks als ‘One Better Time’,‘Sing It, Bring It, Ring It’ en ‘Pancakes’ klinken bijvoorbeeld erg lekker en zijn mooie voorbeelden van het eigen smoeltje dat de heren van The Rudolfs zichzelf aangemeten hebben. Dit zijn ook tevens tracks waarin Leo uitblinkt (lees: niet klinkt als..)
Kwalitatief gezien is Streets of Glass erg vooruitstrevend. De productie is erg goed en ook technisch gezien is deze band erg sterk. Geen vervelende Nederlandse, Engelse uitspraak zoals je die wel eens kan horen bij andere bandjes en daarin onderscheidt The Rudolfs zich van andere bands. Dit cd’tje gaat zeker nog een aantal keer door de luidsprekers knallen deze zomer.
Lize Accoe - Me, Versatile MeBij onze zuiderburen stond ze met haar vorige band al op Rock Werchter,...
Cobblestone Jazz - The Modern Deep Left Quartet Terwijl Mathew Johnson in juni een soloalbum op de markt gooit ( Agents In...