Zo laveert de formatie tussen diverse stijlen. Jazz, swing, lounge, een vleugje latin (‘Las Ninas De La Mancha’, ‘Brownies For Dinner’), R&B, de heren draaien er hun hand niet voor om. Met name als de sax erbij wordt gehaald, weet de band een heerlijk jazzsfeertje neer te zetten. Zodra de fluit van stal wordt gehaald, moeten de heren echter oppassen niet te vervallen in minder interessante, al te luchtige stukken. Opener ‘Aaricia’s Moods’ is daar een mooi voorbeeld van. Deze compositie komt op momenten gevaarlijk dicht in de buurt van het Tourist album van St. Germain. En dat kan waarschijnlijk nooit de bedoeling geweest zijn. De sax trekt de compositie uiteindelijk gelukkig weer recht.
Dat is een smetje op een album dat verder vooral klinkt als een klok, dankzij de heldere maar ook warme productie van zanger J.B. “The Cane” Biesmans. Los daarvan is dat vooral ook te danken aan de muzikaliteit van de heren. Zoals gezegd schudden ze alle stijlen schijnbaar achteloos uit hun mouw, alsof zij zelf geboren en getogen zijn in het diepe zuiden van de V.S. Sanctified is voor The Big Four Quintet dan ook een prima album om het tienjarig jubileum mee te vieren. En zo te horen kunnen de heren voorlopig ook nog wel even mee.
The Postmarks - Memoirs at the end of the worldWat een heerlijk apocalyptische titel, Memoirs At The End Of The World . Het...
Various - Monsters of Roelofarendsveen II Het Zuid-Hollandse Roelofarendsveen telt nog geen 7000 inwoners. Hoe het dan...